چهارمین شماره از کتابمجله همشهری آیه منتشر شد:
مشروح این گفتوگو از اینجا قابل مطالعه است.
گزیدهای از این گفتوگو را با هم مرور میکنیم:
*رمز موفقیت بنده این بود که در امر حفظ قرآن هممباحثهای همچون اخوی داشتم و روزانه ما 10 ساعت قرآن حفظ میکردیم و روزی 10 جزء قرآن را مرور میکردیم، البته وقتی وارد حوزه علمیه الهادی اصفهان شدیم، به برکت حفظ قرآن کریم استعداد حافظه ما مضاعف شد و توانستیم در مدت شش سال سطح را تمام کنیم، یعنی 10 سال حوزه را در شش سال گذارندیم و بعد از آن وارد درس خارج آقای مظاهری و موسویدرچهای در اصفهان و پس از آن وارد حوزه علمیه قم شدیم.
*مراسم خطبهخوانی در شب و روز عید غدیر در اصفهان و شهرهای اطراف اجرا کردیم، استقبال از این مسأله زیاد است و برای فرهنگسازی شبیهسازی خطبه غدیر نیاز به افراد زیادی داریم که خطبه را حفظ باشند و بهتر است که خانوادهها فرزندانشان را به این امر تشویق کنند و ما هم اکنون با برگزاری کلاس حفظ خطبه بیش از 50 حافظ خطبه در اصفهان داریم، البته از سال 80 به همراه اخوی خطبه غدیریه پیامبر اکرم(ص)، خطبه امام سجاد(ع) در شام و خطبه فدکیه حضرت زهرا(س) را اجرا کردیم.
*یکی از خاطرات بنده مربوط میشود به گفتگو با یکی از ائمه جماعات مدینه که در مسجدالنبی رخ داد، در این گفتوگو هر چه راجع به غدیرخم و خطبه غدیر -که کامل حفظ بودم و با با لهجه فصیح عربی خواندم- میگفت «والله لا ادری والله لا ادری» یا واقعاً نمیدانست، میپرسید: خُم کجاست؟ یا کتمان میکرد! تا اینکه بحث را به سمت آیه تطهیر بردم، پیش خودم گفتم: اینجا آخر خط است، باید پیاده بشوی!
*دین خدا با من روحانی شناخته نمیشود، با عمل مسلمانان حتی دانشمندان شیعه شناخته نمیشود، بلکه باید حق را شناخت، هر انسانی ممکن است اشتباه بکند، تنها دوچیز که اشتباه ندارند، قرآن و عترت، باید ما به این درک برسیم که اسلام با عمل یک مسلمان شناخته نمیشود، اگر قوانین، رفتار و عمل ضد اسلامی درجامعه دیدید ربطی به اسلام ندارد، خیلی واضح و روشن است.
منبع:فارس