۱۴ مهر ۱۴۰۳ ۲ ربیع الثانی ۱۴۴۶ - ۴۳ : ۱۲
معنای نور بودن ماه این است که زمین از خودش روشنگر نیست تا سراج نامیده شود.
عقیق: یکی از سوالات مطرح در خصوص قرآن اینکه چرا در قرآن اشاره شده است که خدا آسمان پائین را به ستارگان آراست؟ اما در جای دیگر ذکر شده ماه را در میان هفت آسمان خدا قرار داده است؟
پاسخ: خداوند متعال در قرآن در سوره های مختلف فرموده است: "انا زینا السماء الدنیا بزینة الکواکب"، ما آسمان نزدیک "پائین" را با ستارگان آراستیم[1].
طبق این آیات همه ستارگانی که مشاهده می کنیم زینت بخش آسمان اول و پائین اند. و همگی در این مجموعه قرار دارند، و در نظر انسانها همانند چراغهائی هستند که به سقف این آسمان نیلگون نصب یا آویخته شده اند، و با تلألؤ خاص و چشمک زدنهای پرمعنی و پی در پی خود قلب عاشقان اسرار آفرینش را به سوی خود جذب می کنند و ترانه توحید سر می دهند و هم برای مسافران در دل شب ها وسیله ی راهنمائی خوبی هستند، در نتیجه این عمل هم آراستن آسمان است و هم نشان دادن عظمت آفرینش.
اما اینکه چرا ماه در میان هفت آسمان قرار داده شده است؟
در جواب باید بگوئیم: چنین چیزی درست می باشد، ولی باید توجه داشته باشیم که خداوند متعال فرموده است: "الذی خلق لکم ما فی السموات جمیعا ثم استوی الی السماء فسواهن سبع سماوات و هو بکل شیء علیم."
"او خدائی است که همه آنچه را از نعمتها، در زمین وجود دارد، برای شما آفرید سپس به آسمان پرداخت؛ و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود؛ و او به هر چیز آگاه است.)[2]
منظور از آسمانهای هفت گانه هفت مجموعه بزرگ است و از این مجموعه آنچه برای ما در شب قابل رؤیت است، مجموعه ای است که آسمان اول و پائین "دنیا" خوانده می شود، و ماه هم در میان این مجموعه اول که قسمتی از آن هفت مجموعه بزرگ است قرار دارد.
"شاید همین منظور باشد." و الا شش آسمان دیگر از دسترس ما و ابزار علمی کنونی دنیا خارج است هر چند وجود دارد.[3]
چنانچه از تفسیر آیه شریفه 16 سوره نوح این معنا استفاده می شود: "و جعل القمر فیهن نورا و جعل الشمس سراجا."
معنای نور بودن ماه این است که زمین از خودش روشنگر نیست تا سراج نامیده شود. اما اینکه فرمود: ماه را در آسمان ها نور قرار داد و آسمان ها را ظرف قمر قرار داد، بطوریکه گفته اند این است که: ماه در ناحیه آسمانها قرار دارد نه اینکه همه آسمانها را نور میدهد.
مثل اینکه ما میگوئیم در این خانه ها یک چاه آب است، با اینکه چاه آب در یکی از آنها قرار دارد، پس وقتی در یکی از آن خانه ها باشد مثل اینست که در تمام آنها قرار دارد.[4]
ماه هم وقتی در یکی از مجموعه آسمانهای هفت گانه قرار دارد می توانیم بگوئیم در میان آسمانهای هفتگانه قرار دارد.
پی نوشت ها:
[1]صافات، آیه 6- فصلت، آیه 12- ملک، آیه 5.
[2]بقره، آیه 29. ترجمه آیت الله مکارم شیرازی.
[3]تفسیر نمونه، ج 1، ذیل آیه 29/114 تا 117- ج 2، سوره فصلت/ 12- ج 24، سوره ملک/ 5، ص 322.
[4]تفسیر المیزان، ج 20، ذیل آیه 16 سوره نوح (ع).
منبع:جام
211008
پاسخ: خداوند متعال در قرآن در سوره های مختلف فرموده است: "انا زینا السماء الدنیا بزینة الکواکب"، ما آسمان نزدیک "پائین" را با ستارگان آراستیم[1].
طبق این آیات همه ستارگانی که مشاهده می کنیم زینت بخش آسمان اول و پائین اند. و همگی در این مجموعه قرار دارند، و در نظر انسانها همانند چراغهائی هستند که به سقف این آسمان نیلگون نصب یا آویخته شده اند، و با تلألؤ خاص و چشمک زدنهای پرمعنی و پی در پی خود قلب عاشقان اسرار آفرینش را به سوی خود جذب می کنند و ترانه توحید سر می دهند و هم برای مسافران در دل شب ها وسیله ی راهنمائی خوبی هستند، در نتیجه این عمل هم آراستن آسمان است و هم نشان دادن عظمت آفرینش.
اما اینکه چرا ماه در میان هفت آسمان قرار داده شده است؟
در جواب باید بگوئیم: چنین چیزی درست می باشد، ولی باید توجه داشته باشیم که خداوند متعال فرموده است: "الذی خلق لکم ما فی السموات جمیعا ثم استوی الی السماء فسواهن سبع سماوات و هو بکل شیء علیم."
"او خدائی است که همه آنچه را از نعمتها، در زمین وجود دارد، برای شما آفرید سپس به آسمان پرداخت؛ و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود؛ و او به هر چیز آگاه است.)[2]
منظور از آسمانهای هفت گانه هفت مجموعه بزرگ است و از این مجموعه آنچه برای ما در شب قابل رؤیت است، مجموعه ای است که آسمان اول و پائین "دنیا" خوانده می شود، و ماه هم در میان این مجموعه اول که قسمتی از آن هفت مجموعه بزرگ است قرار دارد.
"شاید همین منظور باشد." و الا شش آسمان دیگر از دسترس ما و ابزار علمی کنونی دنیا خارج است هر چند وجود دارد.[3]
چنانچه از تفسیر آیه شریفه 16 سوره نوح این معنا استفاده می شود: "و جعل القمر فیهن نورا و جعل الشمس سراجا."
معنای نور بودن ماه این است که زمین از خودش روشنگر نیست تا سراج نامیده شود. اما اینکه فرمود: ماه را در آسمان ها نور قرار داد و آسمان ها را ظرف قمر قرار داد، بطوریکه گفته اند این است که: ماه در ناحیه آسمانها قرار دارد نه اینکه همه آسمانها را نور میدهد.
مثل اینکه ما میگوئیم در این خانه ها یک چاه آب است، با اینکه چاه آب در یکی از آنها قرار دارد، پس وقتی در یکی از آن خانه ها باشد مثل اینست که در تمام آنها قرار دارد.[4]
ماه هم وقتی در یکی از مجموعه آسمانهای هفت گانه قرار دارد می توانیم بگوئیم در میان آسمانهای هفتگانه قرار دارد.
پی نوشت ها:
[1]صافات، آیه 6- فصلت، آیه 12- ملک، آیه 5.
[2]بقره، آیه 29. ترجمه آیت الله مکارم شیرازی.
[3]تفسیر نمونه، ج 1، ذیل آیه 29/114 تا 117- ج 2، سوره فصلت/ 12- ج 24، سوره ملک/ 5، ص 322.
[4]تفسیر المیزان، ج 20، ذیل آیه 16 سوره نوح (ع).
منبع:جام
211008