عقیق: مراسم سخنرانی و دعای کمیل در شب جمعه مورخ 24 بهمن با نوای حاج منصور ارضی در حرم سیدالکریم برگزار شد.

سخنان حاج منصور ارضی در این مراسم را بخوانید؛

"وَ أَنْتَ الَّذِی لا إِلَهَ غَیْرُکَ تَعَرَّفْتَ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ فَمَا جَهِلَکَ شَیْ‏ءٌ" (دعای عرفه) (تو آن خدایى که غیر تو معبودى نیست. خود را بر همه چیز شناساندى و چیزى نسبت به تو جاهل نیست) . هیچ کسی نمی‌تواند ادعا کند که خدا را نمی‌شناسد . جهل به این موضوع ضد کلام اباعبدالله علیه السلام است . اینجا حضرت می‌فرمایند که : تو آن خدا و معبودی هستی که جز تو کسی نیست و خود را شناساندی به هر چیزی و هیچ شی بی معرفت نسبت به تو نیست ، این توحید حسینی است .  براستی وقتی ما نماز و قرآن می‌خوانیم باز خوانی معرفت دلمان است . و در جمله بعد می‌فرماید : " وَ أَنْتَ الَّذِی تَعَرَّفْتَ إِلَیَّ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ"  تویی که خود را بوسیله هر چیزی به من معرفی کردی . حضرت به گونه ای با خدا صحبت کرده که همه را در نظر گرفته . امیرالمومنین علیه السلام در دعای کمیل می‌فرماید : "اللهم إنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْء" (خدایا من از تو درخواست می‌کنم به رحمتت که همه چیز را فرا گرفته) . رحمت تو همه جا را پر کرده است . باید درست بریم در خانه‌ی خدا و بگوییم تو خودت را به من شناساندی اما من نفهمیدم و دنبال کار خودم بودم . اما من تو را نشناختم و جاهل بودم معنی ندارد .

اباعبدالله علیه السلام از دل ما خبر دارد

" فَرَأَیْتُکَ ظَاهِراً فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ" (دعای عرفه) (و تو را در هر چیز آشکار دیدم که تو بر همه چیز ظاهرى) . تک تک ما را حضرت می‌بیند و بر اعمال ما ناظر است ." وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ" (105 - توبه) (بگو : عمل کنید ، خدا و پیامبرش و مؤمنان اعمال شما را خواهند دید و شما را به نزد دانای نهان و آشکارا خواهند برد و او از اعمالتان آگاهتان خواهد کرد)  اباعبدالله علیه السلام از دل ما خبر دارد می‌داند کی با اخلاص گریه می‌کند  چه کسی از او معرفت می‌خواهد و کی به دنبال حاجات دنیایی است . "یا مَنِ اسْتَوى بِرَحْمانِیَّتِهِ فَصارَ الْعَرْشُ غَیْباً فى ذاتِهِ" (دعای عرفه) (ای کسی که استواری به رحمانیتت و عرش در غیب ذات توست) این مفاهیم فراتر از فهم ماست . اگر این چند جمله را هم گفتیم می‌خواستیم بگوییم یا اباعبدالله ما تو را دوست داریم و از این دوستی هم بالاتر نمی‌توانیم برویم . باید توحیدمان این گونه باشد که در هر شی نورانیت خدا و معرفت نسبت خدا را ببینیم .

حضور نورانی

همه به فرمان مقام معظم رهبری در راهپیمایی شرکت می‌کنند کسی که شرکت نمی‌کند درونش تاریکی دارد . یک سری از افراد هم می‌آیند ولی با ظاهری که مورد پسند دین نیست اما معرفت خدا در آنها وجود دارد . شرکت در این مراسمات نورانیت می‌آورد و انسان را زنده می‌کند و همین حضور بر روی انسان تاثیر گذار است . عبادت یعنی انجام اعمال ، هرچه وسیع‌تر بهتر . در ابتدای دعای کمیل اشاره می‌کند که این دعا کاملا اجتماعی است . "اللهم إنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْء" . این نشان می‌دهد که واقعا دست خدا با جماعت است . "فان ید الله مع الجماعه" (خطبه‌ی 127 نهج البلاغه) . بنده نیمه شب به درگاه خدا ناله می‌زند سپس حاجات خود را می‌طلبد اما هنگامی که به صورت گروهی توسل پیدا می‌کنیم باعث می‌شود حق تعالی به همه نگاه کند . به قول وحدت کرمانشاهی "از یک خروش ناله‌ی شب زنده دارها // حاجت روا شـوند هزاران هزارها" گره از کار همه باز می‌شود . تو استغفار می‌کنی خدا همسایگانت را نیز می‌بخشد . آن زن بدکاره آمد داخل زندان , حضرت کاظم علیه السلام در سجده بود . حضرت دعا می‌کرد آن زن را هم دعا کرد و آن زن تکان خورد . هر چه که آقا می‌گفت او هم تکرار می‌کرد. دعا نور است و تکرار ندارد بلکه احتیاج ماست.

انقلاب شد آثار کفر از بین رفت

"یا مَنِ اسْتَوى بِرَحْمانِیَّتِهِ فَصارَ الْعَرْشُ غَیْباً فى ذاتِهِ مَحَقْتَ الاْ ثارَ بِالاْ ثارِ" (ای کسی که استواری به رحمانیتت و عرش در غیب ذات توست و محو کردی آثار را به آثار) وقتی که انقلاب شد آثار کفر از بین رفت و آثار حق جایگزین شد . اما الان باز همه به سمت دنیا داریم می‌رویم و آثار حق در حال کم رنگ شدن است . اگر زیارات حضرت حجت علیه السلام را بخوانید اشاره شده است یک سری از آثار حق و احکام محو شده است و با حضور حضرت علیه السلام احیا می‌شود .

سفینة الحسین أوسع و أسرع

باید دنبال خدا شناسی باشیم چه بهتر دنبال روی کسی باشیم که خداشناسیش کامل است و هیچ کسی بالاتر از اباعبدالله علیه السلام نیست . نه اینکه وقتی می‌گوییم حسین علیه السلام یعنی مقامش بالاتر است نه بلکه امام صادق علیه السلام فرمود : " کلنا سفن النجاة ولکن سفینة جدی الحسین أوسع وفی لجج البحار أسرع" (همه ما سفینه‌های نجات هستیم اما سفینه جدم حسین (ع) وسیع‌تر و در دریاهای خروشان سریع‌تر است) . روز پنجشنبه متعلق به امام عسگری علیه السلام و روز جمعه متعلق به حضرت صاحب علیه السلام اما شب جمعه متعلق به اباعبدالله علیه السلام است . حسین جان عشق ما این ست هر جا که باشیم حتی با یک سلام به تو عرض ارادت کنیم. ما گرفتار تو شدیم و به همین گرفتاری خوشیم . صَلَّى اللَّهُ عَلَى الْبَاکِینَ عَلَى الْحُسَیْنِ .