کد خبر : ۴۷۰۰
تاریخ انتشار : ۰۶ بهمن ۱۳۹۱ - ۲۲:۰۰

پاسخ آیت الله صافی به جوانی که می خواست مکاشفه داشته باشد

مگر مکاشفه با اين همه آيات بي‌شمار که قرآن مي‌فرمايد، حاصل نمي‌شود؟ چرا مکاشفه به صورت‌هايي، مثل خواب را دنبال کنيم، و مکاشفه و استکشاف را با تفکر در خلق آسمان و زمين پي نمي‌گيريم که مکاشفه حقيقي است، و صوفيانه و عارفانه و مصنوعي نيست؟!
عقیق: آیت الله العظمی "صافی"در جواب نامه ای که در آن آمده؛«بنده جوانی هستم و از جنابعالی كه دارای مقامات علمی و عرفانی بالایی هستید دستوري مي‌خواهم تا مکاشفه‌اي هر چند در سطح پايين براي من رخ بدهد كه ان‌شاءالله موجب اطمينان قلب بنده گردد؟» این گونه پاسخ داد:

بسم الله الرحمن الرحیم
علیكم السلام و رحمة الله

فرزندم! از آغاز جواني و تکليف، از قرآن مجيد و هدايت‌هاي احاديث شريفه و دعاهاي معتبر، مثل صحيفه سجاديه الهام و دستور بگير و در پي اين فکر کشف و مکاشفه که حتي بعضي مدعي‌ داشتن آن شده‌اند، وقت و عمر خود را ضايع نکن.

اين همه مشاهده انسان را کافي نيست؟ اين همه آيات و نشانه‌هاي خدا و انکشافاتي که عقل بشر به وسيله تفکر در خلقت جهان و زمين و آسمان و آفتاب و ماه و منظومه‌ها و کهکشان‌ها و انسان و حيوانات و جنبندگان و عالم وسيع نباتات و وجود خود انسان، همه وسيله کشف و شهود حقايق است.

چيزي از معارف و خداشناسي پنهان نمانده است که با مکاشفه بتوان آن را به دست آورد. در خودت، در خلقت خودت، در عجايب  عالم خلقت و اين‌ همه اسرار و علايم حق و حقيقت، بينديش که همه مکاشفه است. مگر با چشم سر آنچه را مي‌بيني کم است؟ اين همه آيات آشکار را که مي‌بيني، نشان و دليل بر عالم غيب نيست که مي‌خواهي با خواب و مکاشفه، خدا را بشناسي و عقيده را محکم کني؟!

گــر اهـــل معـرفتی هر چه بنگری خوب است
كه هر چه دوست كند همچو دوست محبوب است
کـــدام بــــرگ درخـــت است اگر نـظر داري
کـــه ســـرّ پــاک الهي در آن نه محجوب است

اين همه درخت‌هاي گوناگون، اين همه ميوه به طعم‌هاي جالب و جاذب، اين همه شکوفه‌ها و گل‌هاي رنگارنگ؛
بــرگ درخــتان سبز در نـظر هـوشيار
هر ورقش دفـتري است معرفت کردگار

نظر کن. فکر کن. کتاب آفرينش را بخوان. شگفتي‌هاي برّ و بحر، استعداد بشر و خواص گياه‌ها و سنگ‌ها. در همه نظر کن. همه، کشف و انکشاف و شهود است.

خدا، خودش را با اين آثار قدرت و حکمت به همه نشان داده است. هر جزء کوچک از اجزاء و اعضاء اين عالم، کتاب بزرگ کشف و شهود است، ولي بايد بشر بخواهد، و ببيند، و تسبيح خدا را بگويد.
قرآن مي‌فرمايد: «وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلاَ تُبْصِرُونَ؛ در زمين براي اهل بصيرت نشانه‌هايي است و در وجود خودتان. آيا نمي‌بينيد؟»

مگر مکاشفه با اين همه آيات بي‌شمار که قرآن مي‌فرمايد، حاصل نمي‌شود؟ چرا مکاشفه به صورت‌هايي، مثل خواب را دنبال کنيم، و مکاشفه و استکشاف را با تفکر در خلق آسمان و زمين پي نمي‌گيريم که مکاشفه حقيقي است، و صوفيانه و عارفانه و مصنوعي نيست؟!

سير در آفاق انفس، عالم‌شناسي، حيوان‌شناسي، انسان‌شناسي، آب‌شناسي، خاک‌شناسي و گياه‌شناسي و… همه وسيله مکاشفه است. چرا دور مي‌رويم؟ خودشناسي «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ».

تويــي تـو، نســـخـه صـنع  الـهي
بجو از خويش هر چيزي که خواهي

اگر همه عقل‌هاي بشر را به يک نفر بدهند که قرن‌ها و قرن‌ها در خودش فکر کند تمام نمي‌شود.
کشف و مکاشفه اين است که فرمودند: به هر چه مي‌نگريد و از هر چه به ظاهر مي‌بينيد، به باطن آن نظر کنيد.

مکاشفه حقيقي، تأمل در مثل اين آيات است: «إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيلِ وَ النَّهَارِ لَآياتٍ لِأُولِى الْأَلْبَابِ الَّذِينَ يذْكُرُونَ اللّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ وَ يتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّار».

در اين راه، آنچه مهم است و شخص را بيشتر موفق مي‌نمايد، اهتمام در عبادات و عمل به احکام دين و التزام به هدايت‌هاي ائمه طاهرين ‌عليهم‌‌السلام و تقوي و پرهيزکاري و پرهيز از گناه، حتي مکروهات است.

امّيد آن‌که شما جوان عزيز موفق شويد به  مدارج و مراتب عاليه علم و عمل و اخلاق و انسانيت نائل شويد و خصوصاً امام زمان و قطب عالم امکان حضرت مولانا بقية الله المهدي ارواح العالمين له الفداء را - که امروز به برکت وجود آن حضرت عالم برپاست- فراموش ننماييم، و سعي کنيم با اعمال و رفتار، آن حضرت را از خود، راضي و خوشنود سازيم که اين منتهي الآمال است.
موفّق باشید.

لطف الله صافی
 
منبع:شفقنا
کدخبرنگار:211005

ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پربحث ها
پرطرفدارترین عناوین