ملاک و معیار شناخت حق و باطل به واسطۀ افراد نیست، هر چند آن افراد در شهرت، مقام و نزدیک بودن با حضرات معصومین علیهم السلام در رتبه ای بودند که در پاره ای از زمان ها از آن ها تعریف و تمجید شده است.
عقیق:حضرت اميرالمؤمنین علی عليه السلام در پاسخ به اين سخن حارث بن حَوط لَیثی كه گفت: به عقيده من، طلحه، زبیر و.... به حق احتجاج مىكردند و دليلشان درست بود، فرمودند: فَقَالَ: يَا حَارِثُ! ..... إِنَّ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ لَا يُعْرَفَانِ بِالنَّاسِ وَ لَكِنْ اعْرِفِ الْحَقَّ بِاتِّبَاعِ مَنِ اتَّبَعَهُ وَ الْبَاطِلَ بِاجْتِنَابِ مَنِ اجْتَنَبَهُ.
حق و باطل به شخصيتها شناخته نمىشود، بلكه حق را به تبعيّتِ کسی كه از آن پيروى مىكند، بشناس و باطل را به دورى كردنِ کسی كه از آن اجتناب مىورزد.
پی نوشت:
(الأمالي للطوسي، ص: 134)
منبع:حوزه
حق و باطل به شخصيتها شناخته نمىشود، بلكه حق را به تبعيّتِ کسی كه از آن پيروى مىكند، بشناس و باطل را به دورى كردنِ کسی كه از آن اجتناب مىورزد.
پی نوشت:
(الأمالي للطوسي، ص: 134)
منبع:حوزه
