۰۶ تير ۱۴۰۳ ۲۰ ذی الحجه ۱۴۴۵ - ۰۲ : ۱۱
مؤمنین و کفار در نخستین لحظات جدایی روح از بدن و قرار گرفتن بدن آنان در قبر ثمرات اعمال دنیوی خود را مشاهده می نمایند.
![](http://media.qudsonline.ir/larg/1393/10/26/IMG23075079.jpg)
اما زمانی که فرد کافری وارد قبر شود، قبر به وی می گوید: خوش نیامدی! به خداوند سوگند زمانی که بر روی زمین راه می رفتی تو را دشمن خود می دانستم و اکنون که به درون من وارد شدی کیفر خود را خواهی دید. پس قبر، آن فرد را درون خود می فشارد و استخوان های او را خورد می نماید و سپس به حال اولش باز می گرداند و در آن لحظه دری از دوزخ به رویش گشوده می شود و او جایگاه خود را در آن جا می بیند و در آن منظره ی آتشین، زشت ترین فردی را که تا به حال ندیده است، مشاهده می نماید که به نزدش می آید و خطاب به او می گوید: ای آفریده ی خدا، تو کیسی؟ و پاسخ می شنود: من همان اعمال زشت و ناپسند تو می باشم که بدان ها دست می زدی و اندیشه و باور پلید تو می باشم. پس روحش گرفته می شود و در جایگاه آتشین قرار داده می شود و آنگاه شراره های آتش به او می رسد و او تا قیامت حرارت و درد آن را می چشد و برای عذابش نود و نه مار بسیار بزرگ که از دهانشان آتش خارج می شود بر او مسلط می شود که اگر یکی از آن ها بر روی زمین بدمد، گیاهی دیگر نخواهد رویید و این عذاب پیوسته تا روزی که از قبر برانگیخته شود، ادامه خواهد داشت.
پی نوشت ها:
1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج 6: 267.
2- رسولی محلاتی. راهنمای بهشت: 79- 80.
منبع:قدس
211008