۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۳ : ۱۴
چه کسانی نزد پیامبر منزلت بیشتری دارند؟
نزدیک شدن رفتار و اخلاق به پیامبر خوبی‌ها همیشه یکی از آرمان‌ها وآرزوهای مسلمانان بوده است. ویژگی هایی که با اندکی دقت و تامل قابل حصول است.
عقیق: زندگی پیامبر (ص) بهترین نمونه و الگو برای زندگی انسان و بهره گیری از صفات و اخلاقیلت ایشان در لحظه لحظه زندگیست . یکی از بهترین نمونه های این مسئله چگونگی برخورد با مردم است و نحوه رسیدگی یه مشکلات آنان . محضر رسول خدا(ص) جلسه‌ي طرح نياز‌ها از سوي مردم و پاسخگويي و اجابت از سوي آن حضرت بود. از اين رو جزء با بركت‌ترين مجالس محسوب مي‌شد. وقتي كسي در خدمت پيامبر بود و نياز و كاري را مطرح مي‌كرد، آن حضرت آن قدر تحمل مي‌كرد و گوش مي‌داد تا سخن او به پايان برسد. اگر در توانش بود، حاجت او را تحمل نشان مي‌داد كه طرف برخيزد و برود، نه اين‌‌كه پيامبر، كلام او را نيمه كار‌رها كند و در پي كار خويش رود.حضرت فرمود: حق مجالس را ادا كنيد.
مي‌پرسيدند: حق مجالس چيست؟
مي‌فرمود: چشمهايتان را از ناروا بپوشيد، پاسخ سلام را بدهيد، نابينا را راهنمايي كنيد، امبر به معروف و نهي از منكر كنيد.
در محضر پيامبر، كساني قرب و منزلت بيش‌تري داشتند و از ياران ويژه‌ي وي به شمار مي‌رفتند كه خير خواهيشان نسبت به مسلمانان بيشتر و مواسات كمك رساني و ايثار نسبت به مردم افزونتر باشد.
به روايت حضرت علي(ع) كساني كه با آن حضرت كار داشتند و براي رفع حاجت در خانه خدمتش مي‌رسيدند، بعضي يك حاجت داشتند، برخي دو حاجت و بعضي داراي نياز‌هاي متعدد. پيامبر اكرم(ص) اوقات خويش را صرف آنان مي‌كرد و مشكلاتشان را برطرف مي‌كرد و وقت خويش را به تناسب كار و حاجت آنان تقسيم مي‌كرد و در اختيار مي‌گذاشت.
محضر رسول خدا(ص) همواره پر بار بود، هم از جهت شناخت معارف ديني و هم الهام‌گيري از اخلاق و سلوك اجتماعي و گرايش و عنايت به عبادات و تكاليف.
آنان كه شرفياب خدمتش مي‌شدند، بي بهره و دست خالي بر نمي‌گشتند، يا فهم ديني آنان افزوده مي‌شد، يا در درجات معنوي رشد مي‌كردند، و حتي بهره‌ي مادي هم مي‌بردند.
آری، زندگی پیامبر اسلام سراسر خیر و خوبی و برکت بود. آموزه های ایشان در تمام ابعاد زندگی بشر برای تمام دوران قابل اجراست. و به کار گیری آن تنها کمی دقت می خواهد ...
پی نوشت ها:
بحارالانوار، ج 16، ص 151.
سنن النبى، ص 15.
بحارالانوار، ج 16، ص 151.
مكارم الاخلاق، ص 17.
همان، ص 26
منبع:دانشجو
211008
گزارش خطا
