۱۵ آبان ۱۴۰۳ ۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۲ : ۰۱
عقیق:ابن شهر آشوب (م 588) به نقل
از كتاب «التبديل [و التحريف]» تأليف ابو القاسم كوفى مىنويسد: يعقوب بن اسحاق
كندى (185- حدود 252) فيلسوف عرب در عصر خود، دست به تأليف كتابى [به زعم خود] در
تناقضات قرآن زد و كسى را در جريان كار خود نگذاشت. روزى يكى از شاگردان او به
حضور امام عسكرى عليه السّلام رسيد. امام به او فرمود: آيا در ميان شما كسى نيست
تا استادتان را از آنچه درباره قرآن مىنويسد، بازدارد؟ او گفت: ما شاگرد او
هستيم، چگونه مىتوانيم درباره اين موضوع يا غير آن به او اعتراض كنيم؟ امام به او
فرمود: اگر چيزى بگويم به كندى خواهى گفت؟ آن مرد گفت: آرى، امام فرمود: پيش او
برو و از وى بپرس: آيا از نظر شما ممكن است منظور قرآن غير از آن معانى باشد كه
شما گمان كرده و پذيرفتهايد؟
خواهد گفت ممكن است؛ زيرا اهل فهم است. پس
بگو: چه مىدانى؟ شايد همان گونه كه امكان آن را پذيرفتى، مراد قرآن غير از آن
باشد كه تو مىفهمى و سخنان آن براى معانى ديگرى به كار گرفته شده باشد. آن مرد
نزد كندى آمد و سخنان امام را به او منتقل كرد. كندى كه اين مسأله را در سخن، امرى
محتمل و از نظر عقلى جايز مىدانست، گفت: قسم مىخورم كه اين كلام از تو نيست. آن
مرد گفت: اين سخنان از ابو محمد عسكرى عليه السّلام است. كندى گفت: هم اكنون پيش
او مىروم كه اين امر جز از اين خاندان بر نمىآيد؛ آنگاه آتش خواست و همه آنچه را
كه نوشته بود، سوزاند و از بين برد.
کدخبرنگار:212006