اى پسر عمران! به نعمتى كه به مردم عطا كرده ام حسد مبر و چشم به آن نعمت مدوز و دل در پى آن نداشته باش؛ زيرا كه حسود از نعمت هاى من ناراحت است.
عقیق: یکی از رذایل اخلاقی مورد نکوهش که قرآن و روایات بر زشتی آن تاکید دارند حسد است.
در حدیثى از رسول خدا (ص) مى خوانیم: «حسد حسنات را مى خورد همان گونه که آتش هیزم را مى خورد».
امیرالمومنین على (ع) می فرمایند: «آفرين بر حسادت! چه عدالت پيشه است! پيش از همه صاحب خود را مى كشد!»
همان حضرت (ع) می فرمایند: حسود از بدي ها (ناراحتي هاى ديگران) شاد مى شود و از شادي ها [ى مردم] غمگين.
همچنین، فرموده اند: «هر كه حسادت را رها كند، محبوب مردمان شود.»
پیامبر اکرم (ص) نیز در مذمت حسد می فرمایند: «هان! بيمارى امت هاى پيشين به شما سرايت كرده، و آن حسادت است؛ اين بيمارى نه موى سر را كه دين را مى تراشد و از بين مى برد.»
امام صادق (ع) نیز در مذمت حسادت می فرمایند: «حسود، پيش از آن كه به محسود زيان رساند، به خود زيان مى زند؛ مانند ابليس، كه با حسدورزى، براى خود نفرين خريد و براى آدم (ع) برگزيدگى.»
همچنین، فرموده اند: «شیطان به سپاهیانش مى گوید: میان مردم حسد و تجاوزگرى بیاندازید چون این دو، نزد خدا برابر با شرک است.»
حسادت تا جایی پستی می آورد که فرد حسود از وجود نعمت های خداوند احساس ناراحتی می کندآ آنچنان که خداوند در آیه 54 سوره مبارکه نساء می فرماید: «أَمْ يَحْسُدُونَ النّاسَ عَلَى ما آتَاهُمُ اللّه ُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكا عَظِيما»؛ «يا بر مردم به خاطر نعمتى كه خدا از فضل خويش به آنان ارزانى داشته است حسادت مى ورزند؟ هر آينه ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم و فرمانروايى بزرگى ارزانى داشتيم»
خداوند عزّ و جلّ به موسى بن عمران فرمود: «اى پسر عمران! به نعمتى كه به مردم عطا كرده ام حسد مبر و چشم به آن نعمت مدوز و دل در پى آن نداشته باش؛ زيرا كه حسود از نعمت هاى من ناراحت است و از قسمتى كه براى بندگانم مقرر داشته ام روي گردان»
امام صادق (ع) می فرمایند: «آن گاه كه موسى بن عمران در حال مناجات و سخن گفتن با پروردگارش بود، مردى را زير سايه عرش خداوند ديد. عرض كرد: اى پروردگار من! اين كيست كه در سايه عرش توست؟ خدا فرمود: اى موسى ! او از كسانى است كه بر نعمت هايى كه خدا به مردم داده است، حسادت نورزيده است.»
پی نوشت:
کافی
غررالحکم
میران الحکمه
منبع:قدس
در حدیثى از رسول خدا (ص) مى خوانیم: «حسد حسنات را مى خورد همان گونه که آتش هیزم را مى خورد».
امیرالمومنین على (ع) می فرمایند: «آفرين بر حسادت! چه عدالت پيشه است! پيش از همه صاحب خود را مى كشد!»
همان حضرت (ع) می فرمایند: حسود از بدي ها (ناراحتي هاى ديگران) شاد مى شود و از شادي ها [ى مردم] غمگين.
همچنین، فرموده اند: «هر كه حسادت را رها كند، محبوب مردمان شود.»
پیامبر اکرم (ص) نیز در مذمت حسد می فرمایند: «هان! بيمارى امت هاى پيشين به شما سرايت كرده، و آن حسادت است؛ اين بيمارى نه موى سر را كه دين را مى تراشد و از بين مى برد.»
امام صادق (ع) نیز در مذمت حسادت می فرمایند: «حسود، پيش از آن كه به محسود زيان رساند، به خود زيان مى زند؛ مانند ابليس، كه با حسدورزى، براى خود نفرين خريد و براى آدم (ع) برگزيدگى.»
همچنین، فرموده اند: «شیطان به سپاهیانش مى گوید: میان مردم حسد و تجاوزگرى بیاندازید چون این دو، نزد خدا برابر با شرک است.»
حسادت تا جایی پستی می آورد که فرد حسود از وجود نعمت های خداوند احساس ناراحتی می کندآ آنچنان که خداوند در آیه 54 سوره مبارکه نساء می فرماید: «أَمْ يَحْسُدُونَ النّاسَ عَلَى ما آتَاهُمُ اللّه ُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكا عَظِيما»؛ «يا بر مردم به خاطر نعمتى كه خدا از فضل خويش به آنان ارزانى داشته است حسادت مى ورزند؟ هر آينه ما به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم و فرمانروايى بزرگى ارزانى داشتيم»
خداوند عزّ و جلّ به موسى بن عمران فرمود: «اى پسر عمران! به نعمتى كه به مردم عطا كرده ام حسد مبر و چشم به آن نعمت مدوز و دل در پى آن نداشته باش؛ زيرا كه حسود از نعمت هاى من ناراحت است و از قسمتى كه براى بندگانم مقرر داشته ام روي گردان»
امام صادق (ع) می فرمایند: «آن گاه كه موسى بن عمران در حال مناجات و سخن گفتن با پروردگارش بود، مردى را زير سايه عرش خداوند ديد. عرض كرد: اى پروردگار من! اين كيست كه در سايه عرش توست؟ خدا فرمود: اى موسى ! او از كسانى است كه بر نعمت هايى كه خدا به مردم داده است، حسادت نورزيده است.»
پی نوشت:
کافی
غررالحکم
میران الحکمه
منبع:قدس
