ما 15 راهبرد مهم سبک زندگی در زیارت عاشورا داریم که هر کدام از آن ها می تواند مبنای یک تحول باشد. اما عمیق ترین و اوج آن ها آن جاست که می فرماید: اللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَمَماتِي مَماتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
عقیق:حجت الاسلام و المسلمین سید صمصام الدین قوامی، رییس بنیاد فقهی مدیریت اسلامی در تبیین چگونگی الگوبرداری از فرهنگ عاشورایی فرمودند:ما 15 راهبرد مهم سبک زندگی در زیارت عاشورا داریم که هر کدام از آن ها می تواند مبنای یک تحول باشد. اما عمیق ترین و اوج آن ها آن جاست که می فرماید: اللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَمَماتِي مَماتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
توجه کنید که محیا با حیات فرق می کند. حیات یعنی زندگی اما محیا یعنی نوع زنگی، سبک زندگی. ممات با موت فرق می کند. ممات یعنی چگونه مردن، می خواهد بگوید من آن گونه زندگی کنم که محمد (ص) و آل محمد (ص) زندگی کردند و آن گونه بمیرم که محمد (ص) و آل محمد (ص)، آن ها چگونه زندگی این دنیایی را ترک کردند؟ عزت مندانه و با شهادت. آن ها مرگ ذلت مندانه نداشتند. یا مسموم شدند یا مقتول، یا ثارالله، این ما هستیم که سبک زندگی و اتمام حیات این جهانی مان را انتخاب می کنیم.
شما وقتی یک راهنما و راه بلد، پیشاپیش تان حرکت می کند مثلا با یک فانوس، چشم تان را از آن فانوس برنمی دارید و پایتان را جای پای او می گذارید. اگر در شب ظلمانی نگاه ما به آن مصابیح و چراغ های هدایت باشد و پایمان را جای پای آن ها بگذاریم راه را گم نمی کنیم.
آن بیت مولانا به ذهنم می رسد که "آب کم جو تشنگی آور به دست / تا بجوشد آبت از بالا و پست." گاهی به نظر می رسد ما آن تشنگی را نداریم وگرنه اگر تشنه آن معارف باشیم می توانیم سبک زندگی مان را پیدا کنیم.
ببینید زندگی اهل بیت (ع) در احادیث و سیره نظری و عملی شان وجود دارد. این ها قابل استخراج است، شما امروز در سخنرانی آقای رفیعی و ماندگاری و فرح زاد و دیگر آقایان در تلویزیون به عینه می بینید که این عناصر قابل استخراج است و آن درس ها و آموزه ها را می توان به صورت سبک زیستن در عرصه های مختلف زندگی از خانواده تا جامعه و سیاست ورزی و طلب روزی و نوع تعامل با دیگران درآورد.
ما مدل زندگی اهل بیت (ع) را در اختیار داریم و به نظر می رسد این جا زبان هنر می تواند این سبک را به جامعه ارائه کند. یعنی در یک اثر هنری دینی می توان این نکات جزیی و کاربردی را مطرح کرد. مثلا در ساحت اقتصاد حقیقتا این همه پیچیدگی وجود ندارد. اگر سبک زندگی ما بر مبنای اسلام باشد آن همه پیچیدگی که بر اقتصاد ما افتاده از میان برداشته می شود. آن وقت می بینید با همین قرض الحسنه و انفاق و اشتغال های حلال، آن گره هایی که بر بانک ها و بازارهای ما افتاده از میان برداشته می شود. این ها عرصه هایی نیست که اهل بیت (ع) درباره آن خاموش بوده باشند. اگر ما هم بخواهیم می توانیم از دل همین معارفی که از اهل بیت (ع) به ما رسیده، بنیان های نظری و مدل جامعه شناختی و اقتصادی منطبق بر همان رهیافت ها و آموزه ها را استخراج کنیم.
شما در همین رفتارهای امام حسین (ع) در کربلا وقتی دقیق می شوید می بینید مثلا در حیطه رفتار با کودکان و زنان و جوان ها و پیرها از یاران و اهل بیت (ع) پر از نکته های عالی است که در همین بحث سبک زندگی می گنجد. این که امام چطور با علی اکبر سخن می گوید، علی اکبر (ع) با چه ادب و خضوعی در پیشگاه پدر سخن می گوید.
دو برادر حسین (ع) و عباس (ع) چگونه با هم مراوده دارند. یا قاسم ابن الحسن (ع) چطور با عمویش همکلام می شود. حضرت زینب (س) با امام حسین (ع) چگونه سلوک می کنند، جوانان بنی هاشم با همدیگر و ده ها و صدها ارتباط دیگری که می توان عقبه هایش را پیدا کرد و به عنوان یک case study می توان آرام آرام آن الگوها و مختصات مد نظر در سبک زندگی را از روابط و شیوه های گفتار و رفتار استخراج کرد. البته خوبی ای که عاشورا دارد این است که قدرت بازدارندگی نظام شیعه را بالا می برد و دشمن را مرعوب می کند.
منبع:شبستان
211008
