در نامه حضرت امیر (ع) به مالک اشتر می خوانیم: «هیچ چیز مانند ظلم و ستم، نعمت های الهی را تغییر نمی دهد چون خداوند ناله مظلوم را می شنود و در کمین ظالمان است.»
عقیق: ذَلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (انفال، 53) اين [كيفر] بدان سبب است كه خداوند نعمتى را كه بر قومى ارزانى داشته تغيير نمىدهد مگر آنكه آنان آنچه را در دل دارند تغيير دهند و خدا شنواى داناست.در احادیث متعدد عواملی مانند ظلم و گناه سبب تغییر نعمت های الهی به حساب آمده اند چنانکه بازگشت از گناه و انحراف و حرکت در مسیر حق موجب سرازیر شدن انواع نعمت های الهی است.
گناهان و ستم ها، انسان را از لیاقت بهره وری از لطف الهی دور می کند چنانکه حضرت علی(ع) در خطبه قاصعه بدان اشاره نموده است و در دعای کمیل می خوانیم: «اللهم اغفرلی الذنوب الّتی تهتک العصم... اللهم اغفرلی الذنوب الّتی تغیّر النّعم...»
در نامه حضرت امیر(ع) به مالک اشتر می خوانیم: «هیچ چیز مانند ظلم و ستم، نعمت های الهی را تغییر نمی دهد چون خداوند ناله مظلوم را می شنود و در کمین ظالمان است.»
امام صادق(ع) فرمودند: «همواره از سختی ها و گرفتاری های روز و شب که عقوبت معصیت و گناهان شما است به خدا پناه ببرید.»
ابو خالد كابلى مي گويد: از امام سجاد(ع) شنيدم که فرمودند: «گناهانى كه موجب تغيير نعمت مي شوند عبارت اند از: ظلم به مردم، ترك كارهاى نيك و احسان به مردم، كفر نعمت و ترك شكر و سپاس. خداوند متعال مي فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ لا يغَيرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يغَيرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ» (رعد،11) پروردگار چيزى از قومى نمي گيرد، مگر اين كه آنها خود اوضاع و احوال خود را تغيير دهند.
و گناهانى كه عذاب مىآورند عبارت اند از ظلمى كه ظالم نسبت به آن شناخت داشته باشد، و تجاوز و تعدى به مردم و ريشخند كردن آنها. گناهانى كه روزى انسان را مي گيرند؛ اظهار فقر، خوابيدن در هنگام نماز عشاء به گونه اي كه نماز قضا شود، همچنين است نماز صبح، و كوچك شمردن نعمت ها و شكايت از خدا. اما گناهانى كه پردهها را پاره مي كنند عبارت اند از: خوردن شراب، بازى كردن قمار، شوخى و مزاح با مردم، سخنان لغو و بىفايده، عيب جويى از مردم و همنشينى با مردان آلوده.»
و فرمودند: «گناهانى كه موجب نازل شدن عذاب مي گردند؛ كمك نكردن به ستم ديدگان، نرسيدن به حال محرومان و ترك امر به معروف و نهى از منكر مي باشد. گناهانى كه موجب مىشود كه دشمنان بر انسان تسلط يابند، عبارت اند از: ظلم آشكار، گناه علنى، ارتكاب محرمات، نافرمانى از نيكان و متابعت از اشرار. گناهانى كه آدميان را زود هلاك مي كنند عبارت اند از: قطع رحم، سوگند دروغ، گفتن سخنان غير واقع، زنا، سد راه مسلمانان و ادعاى امامت بدون لياقت و شايستگى. گناهانى كه اميدها را قطع مي كنند عبارت اند از: نااميدى از رحمت خداوند، يأس از درگاه خدا، اطمينان و اعتماد به غير خدا و تكذيب وعده هاى خداوند. و گناهانى كه مانع قبولى دعا مي شوند عبارت اند از: سوء نيت، خبث باطن، نفاق با برادران، اجابت نكردن ديگران، تأخير نمازهاى واجب تا آن گاه كه وقتش بگذرد، نيكى نكردن در راه خداوند، ندادن صدقه و ترك احسان، زبان به فحش و ناسزا گشودن.»
پی نوشت ها:
دقایقی با قرآن
وسائل الشیعه
منبع:قدس
211008
