۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۱ : ۱۵
عقیق:در این نوشتار به گفتار نوراني اهل بيت(ع) در خصوص عزاداري براي حضرت اباعبدالله الحسين(ع) پرداختيم:
اشك اميرالمومنين عليه السلام در سوگ شهداى كربلا
قال الباقر عليه السلام: "مر على بكربلا فى اثنين من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عيناه للبكاء ثم قال: هذا مناخ ركابهم و هذا ملقى رحالهم و هيهنا تهراق دماؤهم، طوبى لك من تربة عليك تهراق دماء الأحبة."
امام باقر عليه السلام فرمود: اميرالمؤمنين عليه السلام با دو تن از يارانش از «كربلا» گذركردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهايش اشك آلود شد، سپس فرمود: اينجا مركبهايشان بر زمين مى خوابد، اينجا محل بارافكندنشان است و اينجا خونهايشان ريخته مى شود، خوشا به حال تو اى خاكى كه خون دوستان بر روى تو ريخته مى شود! (بحارالانوار،ج 44، ص 258)
اشك، حجاب دوزخ
قال الباقر عليه السلام: "ما من رجل ذكرنا او ذكرنا عنده يخرج من عينيه ماء و لو مثل جناح البعوضة الا بنى الله له بيتا فى الجنة و جعل ذلك الدمع حجابا بينه و بين النار."
امام باقرعليه السلام پس از شنيدن سروده هاى «كميت» درباره اهل بيت، گريست و سپس فرمود : هيچ كس نيست كه ما را ياد كند، يا نزد او از ما ياد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه اى اشك آيد، مگر آن كه خداوند برايش در بهشت، خانه اى بنا كند و آن اشك را حجاب ميان او و آتش دوزخ قرار دهد. (الغدير،ج 2، ص202)
بيست سال گريه
قال الصادق عليه السلام:" بكى على بن الحسين عليه السلام عشرين سنة و ما وضع بين يديه طعام الا بكى."
امام صادق عليه السلام فرمود: امام زين العابدين عليه السلام بيست سال (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اين كه گريه مى كرد. (بحارالانوار،ج 46، ص 108)
ادب سوگوارى
قال الصادق عليه السلام: "لما مات ابراهيم بن رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم حملت عين رسول الله بالدموع ثم قال النبى صلى الله عليه و آله و سلم: تدمع العين و يحزن القلب و لا نقول ما يسخط الرب و انا بك يا ابراهيم لمحزونون. "
امام صادق عليه السلام فرمود: چون ابراهيم پسر رسول خدا از دنيا رفت، چشم پيامبر پر از اشك شد. سپس پيامبرفرمود: چشم، اشكبار مى شود و دل غمگين مى گردد، ولى چيزى نمى گوييم كه خدا را به خشم آورد، و ما در سوگ تو اى ابراهيم اندوهناكيم. (بحارالانوار،ج 22، ص157)
چشم هاى اشكبار
قال الصادق عليه السلام: "من ذكرنا عنده ففاضت عيناه حرم الله وجهه على النار. "
امام صادق عليه السلام فرمود: نزد هر كس كه از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشك گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى كند. (بحارالانوار،ج 44، ص285)
احياء خط اهل بيت عليهم السلام
قال الصادق عليه السلام: " تزاوروا و تلاقوا و تذاكروا و احيوا امرنا."
امام صادق عليه السلام فرمود: به زيارت و ديدار يكديگر برويد، با هم به سخن و مذاكره بنشينيد و امر ما را - كنايه از حكومت و رهبرى- زنده كنيد. (بحارالانوار،ج 71، ص352)
مجالس حسينى
قال الصادق عليه السلام للفضيل:"تجلسون و تحدثون؟ فقال: نعم، قال: ان تلك المجالس احبها فأحيوا امرنا، فرحم الله من احيى امرنا."
امام صادق عليه السلام از «فضيل» پرسيد: آيا (دور هم) مى نشينيد و حديث و سخن مى گوييد؟
گفت: آرى
فرمود: اينگونه مجالس را دوست دارم، پس امر(امامت) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند. (وسائل الشيعه، ج 10، ص392)
اشكهاى ارزشمند
قال الصادق عليه السلام: "..رحم الله دمعتك، اما انك من الذين يعدون من اهل الجزع لنا و الذين يفرحون لفرحنا و يحزنون لحزننا، اما انك سترى عند موتك حضور آبائى لك... "
امام صادق عليه السلام به «مسمع» كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود: خداى، اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار مى آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگين مى گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود. (وسائل الشيعه،ج 10، ص397)
دلهاى سوخته
قال الصادق عليه السلام: "اللهم...و ارحم تلك الأعين التى جرت دموعها رحمة لنا و ارحم تلك القلوب التى جزعت و احترقت لنا و ارحم الصرخة التى كانت لنا."
امام صادق عليه السلام بر سجاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بيت، چنين دعا مى كرد و مى فرمود: خدايا...آن ديدگان را كه اشك هايش در راه ترحم و عاطفه بر ما جارى شده و دلهايى را كه به خاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فريادها و ناله هايى را كه در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده. (بحارالانوار،ج 98، ص8)
گريه بر مظلوميت شيعه
قال الصادق عليه السلام: "من دمعت عينه فينا دمعة لدم سفك لنا او حق لنا نقصناه او عرض انتهك لنا او لأحد من شيعتنا بوأه الله تعالى بها فى الجنة حقبا."
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس كه چشمش در راه ما گريان شود، به خاطر خونى كه از ما ريخته شده است، يا حقى كه از ما گرفته اند، يا آبرويى كه از ما يا يكى از شيعيان ما برده وهتك حرمت كرده اند، خداى متعال به همين سبب، او را در بهشت جاودان، براى ابد جاى مى دهد. (امالى شيخ مفيد، ص175)
ثواب بى حساب
قال الصادق عليه السلام:" لكل شيىء ثواب الا الدمعة فينا. "
امام صادق عليه السلام فرمود: هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود - كه چيزى با آن برابرى نمى كند و مزد بى اندازه دارد-. (جامع احاديث الشيعه،ج 12، ص548)
كوثر و اشك
قال الصادق عليه السلام: "ما من عين بكت لنا الا نعمت بالنظر الى الكوثر و سقيت منه. "
امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ چشمى نيست كه براى ما بگريد، مگر اين كه برخوردار از نعمت نگاه به «كوثر» مى شود و از آن سيرابش مى كنند. (جامع احاديث الشيعه، ج 12، ص554)
منبع:جام
211008