عقیق: در نامه 31 نهج البلاغه به نقل از
اميرالمومنين(ع) آمده است:« و
الحرفته مع العفته خير من الغنى مع الفجور؛ كارگرى، همواره با پاكدامنى، بهتر از
داشتن ثروتى است كه با گناهكارى به دست آمده باشد.»
بسيارى از ثروتمندان هستند، كه به خاطر داشتن مال و دارايى فراوان، ظاهرا همه گونه وسايل راحتي و آسايش را در اختيار دارند. اما در حقيقت، آنها، نه تنها آسوده و راحت نيستند، نه تنها در خوشى و خوشبختى به سر نمى برند، بلكه روز و شب خود را، با رنج و اضطراب مى گذرانند، و عمرشان در دلهره و نگرانى طى مي شود. زيرا بيشتر ثروتمندان، مال و دارايى خود را، از راه هاى حرام و آلوده به گناه، به دست آورده اند
اميرالمومنين(ع)، در جايى ديگر فرموده است:((هر جا ثروتى هنگفت انباشته شده باشد، حتما در كنار آن، حق پايمال شده گروهى از محرومان جامعه، دفن شده است)) معنى اين سخن آن است كه: كمتر ممكن است ثروتى پيدا شود كه تمام آن، از راه حلال بدست آمده باشد.
بيشتر كسانى كه به ثروتهاى هنگفت مى رسند، حق مردم محروم و مستضعف را پايمال كرده و مال ديگران را خورده اند يعنى از راه هايى مانند دزدى، كم فروش، گران فروش، احتكار(يعنى: انباركردن و مخفى كردن نگاه داشتن اجناس مورد نياز مردم، و به وجود آوردن قحطى، و سپس فروختن آن اجناس به چند برابر قيمت)، يا خوردن مال افراد ضعيف، بيوه زنان، يتيمان و امثال آنها، و خيانت كردن به افراد ملت به مال و دارايى رسيده اند.
چنين ثروتى، كه از راههاى ناپاك و نادرست بدست آمده، آلوده به گناه است و كسى كه چنين ثروتى دارد، اگر هم در ظاهر، راحت و آسوده زندگى مى كند، در باطن، آرامش و آسايش ندارد و تمام ساعات روز و شبش، در وحشت و اضطراب مى گذرد.
از يك طرف، ترس از خدا، و
حساب و كتاب روز قيامت او را مى ترساند و آرامشش را بهم ميزند، و از طرف ديگر،
دائما وحشت آن را دارد، كه مبادا مردم محروم و ستمديده، راز دزدى و مال مردم خورى
و خيانت او را بفهمند، و براى گرفتن حق خود، بر سرش بتازند و حكم عدالت اسلامى را،
درباره اش اجرا كنند.
اما كسى كه كار كم در آمدى دارد، ولى با تقوى و پاكدامنى
آنرا انجام ميدهد، و به خيانت و ظلم آلوده نمى شود، دل راحت و فكر آسوده دارد،
چنين كسى، چون درآمدش حلال و پاك است، حقى را پايمال نكرده و مال كسى را نخورده است،
كمترين نگرانى و دلهره و وحشتى هم ندارد. اگر سفره اش رنگين نيست ولى در عوض با
وجدان پاك كابوس هاى وحشت آور و سبكبار بيدار مى شود، و خوشبختى واقعى را با
تمام و جودش حس ميكند.
بخاطر همين است كه اميرالمومنين عليه السلام نيز، كار كم در آمد، ولى همواره با پاكدامنى را از ثروتى كه همواره با گناه باشد، بهتر شمرده اند.
منبع:جام
211008
