در کوفه شیعه بود ولی شیعه در اقلیت محض بود که البته این اقلیت شیعه هیچ جای دیگری وجود نداشت. شیعه اگر هم کوتاهی کرده در واقعه کربلا، در یاری امام کوتاهی کرده اند ولی هرگز به جنگ امام نیامده اند!
عقیق: استاد رجبی دوانی را می توان بعنوان یک تاریخ شناس که قدرت تطبیق فوق العاده ای به مسائل روز دارد معرفی کرد؛ گفت وگویی با ایشان را در ادامه می خوانید:*عوامل انحراف کوفیان در دهه ۶۰ هجری را چه می دانید؟
کوفیان بر خلاف تصوری که می شود اینگونه نبود که این ها افرادی باشند که از نظر فکری و اعتقادی بدترین های عالم اسلام باشند، بلکه با ادله ای که من در این ارتباط اقامه می کنم؛ این ها برترین های عالم اسلام بودند. از همه روشن تر و دیندار تر و معرفت و شناختشان نسبت به دیگران درباره اهل بیت(علیهم السلام) بیشتر بود.
ولی متأسفانه انحطاطی که عالم اسلام را در اثر کنار گذاشتن ولایت فرا گرفته بود، چنان مردم را خراب کرده بود و از ارزش های الهی دور کرده بود که بهترین های عالم اسلام نسبت به امیر المؤمنین(علیه السلام)، امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) این خیانت ها را روا داشتند و اگر بخواهیم دلایلش را مطرح کنیم، همه ی این ها بر می گردد به کنار گذاشتن ولایت و عدم پیروی از ولایت.
اما کوفیان با اینکه نسبت به بقیه از ولایت آگاهی بیشتر ی داشتند؛ منتها دنیا زدگی و دل بستن به مظاهر دنیا و همچنین عدم پا بر جا بودن نسبت به باور های خود، دست به دست هم داد که یک چنین صحنه هایی را در دوره ی امامت امیر المؤمنین، امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) از خود به نمایش بگذارند که نه تنها خودشان را تباه کردند بلکه به اسلام و مسلمانان در طول تاریخ ضربه ای جبران نا پذیر وارد کردند.
*شباهت ها و تفاوت های جامعه کوفیان دهه ۶۰ هجری با شیعیان آخرالزمان چه می دانید؟
الحمد لله به هیچ وجه قابل قیاس با مردم ما نیستند. این را هم بدانید که دشمنان شیعه اینطور القاء می کنند که کوفیان همه شیعه بودند و این شیعه ها بودند که به امامان خود خیانت و یاریشان نکردند و حتی به جنگشان آمدند و آن ها را کشتند و بعد هم برایشان عزاداری می کنند.
این یک جفای بزرگ و دروغ بزرگی است که نسبت داده می شود. در زمان ائمه ی ما در کوفه شیعه بود ولی شیعه در اقلیت محض بود که البته این اقلیت شیعه هیچ جای دیگری وجود نداشت. شیعه اگر هم کوتاهی کرده مثل قضیه ی واقعه ی کربلا، شیعیانی مثل سلیمان بن صرد و اتباع او، در یاری امام کوتاهی کرده اند ولی هرگز به جنگ امام نیامده اند.
یعنی اصلا شیعه نمی شود اینکه کسی خودش را پیرو امام بداند و با امام خودش بجنگد، این اصلا معنای شیعه را نمی دهد. آن هایی که خیانت کردند و امام را کشتند غیر شیعی هایی بودند که امام را دعوت کرده بودند اما نتوانسته بودند بر عهد خود با امام پایدار بمانند و آن خیانت را مرتکب شدند.
الان در فرهنگ مردم ما اگر چه ضعف ها و اشکالاتی متأسفانه رسوخ کرده و وجود دارد ولی به هیچ وجه قابل قیاس با آن دوران نیستند. و من به پیروی و تبعیت از امام بر این باور هستم که مردم ما در تاریخ بی نظیر بوده و هستند. و اگر اهل بیت(علیهم السلام) چند هزار مثل مردم ما را داشتند دنیا را نجات داده بودند.
منبع:فرهنگ
