انتظار عامیانه. . .
شمشیر و سلاح نقش بسیار مهمی در احقاق حق و اقامه دین خواهد داشت. چرا که مستکبران هیچ زبانی جز زبان زور نمی فهمند، جز با گردن های شکسته سر طاعت فرو نمی آورند. . .
عقیق: نگاه عامیانه یعنی نگاه سطحی به مفاهیم و مسائل عمیق داشتن و به اندک آگاهی درباره هر چیزی اکتفا کردن. نگاه عامیانه یعنی پردازش اطلاعات اندک و افزایش غیر واقعی و خیال پردازانه آنها.این عوام زدگی آثار سویی به همراه دارد. یکی از آثار سو آن فراهم شدن زمینه تحریف و انحراف است. یکی دیگر از آثار سو آن این است که حتی اگر این عوام زدگی موجب تحریف و انحراف هم نشود، لااقل موجب بی زار شدن کسانی می شود که با دقت و موشکافی برخورد کرده و ضعف های نگاه عامیانه را به سرعت درمی یابند.
حکومت متکی به شمشیر
همچنین بعضی تصور عامیانه ای دارند که وقتی امام زمان بیاید با شمشیر همه مسائل را حل می کند! البته در جریان قیام حضرت قطعا شمشیر (سلاح) به کار گرفته خواهد شد اما هم مقدمات بسیاری می خواهد و هم با لوازم بسیاری همراه خواهد بود.
آن روز هم که دست های علی بن ابی طالب(ع) را بسته بودند شمشیر بود ولی به دلیل نبودن آن مقدمات و لوازم به کار گرفته نشد. این شمشیر همان شمشیر است که تنها موقعیت بیرون آمدن از نیام را خواهد داشت.
به این ترتیب در یک نگاه عامیانه ممکن است رفتار و منش منجی موعود خارج از شریعت و نظام تکالیف الهی تلقی شود همان تکالیفی که محدودیت هایی برای استفاده از قوه قهریه توسط حاکمان را وضع کرده است گویی –نعوذ بالله- خداوند به حضرت خواهند فرمود: دیگر حوصله مان سر رفته است، هر چه صبر و مدارا کردیم نشد حالا دیگر بروید با شمشیر مسائل را حل کنید!
لذا این تصور هم که امام زمان صرفا با شمشیر عالم را نجات خواهد داد یک برداشت سطحی و عامیانه است. بله شمشیر هم در کار است از اول هم در کار بود امام شرایطی دارد که در آن زمان فراهم نبود ولی در زمان ظهور فراهم خواهد شد.
یکی از آن شرایط اتمام حجت و روشن بینی مردم است که در آن زمان به قدر کافی موجود خواهد بود و حضرت بی تامل با شمشیر به رفع موانع سعادت مردم اقدام خواهند فرمود. وقتی استفاده از شمشیر با شرایط و لوازم خاص خودش درک شود دیگر نگاه عامیانه به موضوع انتظار از میان خواهد رفت و جای خود را به سعی و تلاش برای فراهم آوردن آن شرایط خواهد داد.
اگر بهره گیری از شمشیر بدون توجه به قواعدش بیان شود آن وقت تصویری که دشمنان امام زمان(ع) از ایشان به جهان ارائه می دهند و مردن را از ایشان می ترسانند تایید می شود تصویر یک سلطان ستمگر و بی تدبیر که وقتی بیاید می خواهد همه مسائل را صرفا با تکیه به شمشیر حل کند.
قبل از این اقبال اخیری که در جامعه نسبت به موضوع انتظار و امام زمان ایجاد شد و دعای ندبه در جامعه رونق تازه ای گرفت تصور برخی از امام زمان تصویر کسی بود که او را فقط با شمشیرش می شناختند. حتی خیلی ها در دلشان نوعی نگرانی از ظهور امام زان داشتند نگران بودند که اگر امام زمان ظهور کند گردن ما گناه کارها را خواهد زد این تصور نسبتا عمومی از حضرت بود.
کم کم برای مردم توضیح داده شد که "امام زمان که نمی آید مومنان و عوام غیر مومن را بکشد حتی ایشان نمی آید که گناه کارها را بکشد بلکه بسیاری از گناه کارها با آمدن ایشان آدم های خوبی می شوند کشتن قاعده دارد نه اینکه هر کسی که گناه کرده بود کشته شود حتی قرار نیست برخی از گناه کارهایی که با آمدن ایشان هم خوب نشدند و دست از گناهشان برنداشتند هم کشته شود." وقتی این حرف ها گفته شد و قواعدش برای مردم تبیین گردید خیلی ها تازه به مهربانی حضرت توجه پیدا کردند و مهر امام زمان در دلشان جوشید.
این تصورهای عامیانه نگرش خود مومنین را نسبت به حضرت خراب کرده بود آن وقت تصور کنید آنهایی که خارج از جرگه جامعه دینی بخواهند مباحث مهدویت را تعقیب کنند چه تصوری از امام زمان پیدا می کنند؟
البته نباید به دلیل جلب عوام به منجی خواص بد را از شمشیر حضرت نترساند و به طور کلی موضوع شمشیر را از عملیات اصلاحی منجی حذف کرد. بله شمشیر نقش بسیار مهمی در احقاق حق و اقامه دین خواهد داشت چرا که مستکبران هیچ زبانی جز زبان زور نمی فهمند جز با گردن های شکسته سر طاعت فرو نمی آورند که امیدواریم هر چه سریع تر شرایط به کار گرفته شدن سلاح حق علیه باطل فراهم بیاید.
برای تامین امنیت جامعه ترساندن مستکبران از شمشیر عدالت یک اصل اساسی به حساب می آید تنها در این صورت است که جامعه روی آرامش را خواهد دیدی و این امری نیست که لازم باشد آن را پنهان کنیم باید درجریان ظهور همه چیز در اوج شفافیت تبیین شود تا مستکبران هم آخرین مقاومت های رذیلانه خود را برای تحقق حق نشان دهند.
در یک نگاه غیر عامیانه آنچه مهم است علت به کار گرفته شدن شمشیر در قیام و حکومت حضرت است که بسیار روشن است وقتی اتمام حجت برای ظالمان و همه مردم صورت گرفته باشد دیگر چه نیازی به مماشات است؟ وقتی کسی نمی خواهد دست از ظلم و ستیزه جویی بردارد دیگر چه جای صبر و مدارا است؟ آن کس که بنای کوتاه آمدن در برابر حق را ندارد و می خواهد تا آنجا که ممکن است از فرصت ها سواستفاده کرده و هواپرستی خود را تامین کند و در این راه به غارت دیگران بپردازد چرا باید با شاهد و دلیل محاکمه و اعدام شود؟
اینجا وقتی می شنویم حضرت بدون درنگ و بدون طی مراحل تشریفات رایج در محاکم به صدور و اجرای حکم ظالمان می پردازند آرامش می یابیم و ظالمان نیز چاره ای جز تمکین و تسلیم نخواهند داشت.
پی نوشت:
"انتظار عامیانه، انتظار عالمانه، انتظار عارفانه" نوشته حجت الاسلام علیرضا پناهیان، انتشارات بیان معنوی
منبع:شبستان
