۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۸ : ۱۷
در برنامه «پرسمان خانواده» رادیو معارف عنوان شد
چرا دردوستیهای خانوادگی بایدحساسیت داشت؟
یکی از کارشناسان برنامه «پرسمان خانواده» گفت: عده‌ای با تفکر نظامی وارد عرصه مدیریت فرهنگی و فرهنگ‌سازی می‌شوند. اگر بخواهیم نظامی‌وار با موانع برخورد کنیم و حمله‌ای که به ما شده را بدون اینکه ریشه و علت اصلی و تفکر حمله کنندگان چیست را حل کنیم و سطحی مقابله با تهاجمات کنیم به جایی در عرصه فرهنگی نمی‌رسیم.
عقیق:حجت الاسلام عباسی ولدی کارشناس برنامه پرسمان خانواده رادیو معارف در برنامه پرسمان خانواده به بررسی معضلات موجود در خصوص سو ظن و آسیب های وارده پرداخت و گفت: در خصوص درمان سو ظن دو نکته وجود دارد ، یکی از این نکات پرهیز از همنشین بد است. اگر انسان با افرادی که که مبتلا به سو ظن هستند همنشین باشد، در آنها نیز تاثیر می گذارند ولو انسان هایی باشند که خوبی های بی شماری داشته باشند، ولی سوء ظن داشتن باعث انتقال می شود.وی در همین باره تاکید کرد: حضرت امیر می فرمایند: همنشینی با انسان بد موجب بدگمانی به انسان های نیک می شود. انسان اگر با کسانی همنشین باشد که فرد سالمی نباشد و روحیات سالمی نداشته باشد، آن روحیات به وی نیز منتقل می شود. و این مسئله تاثیر پذیری از دوستان به وفور قابل مشاهده است. مخصوصا اگر این رفیق ظاهر خوب و وجهه مناسبی در جامعه داشته باشد ولی در خلوت خود با رفیق روی دوم و دورویی خود را نشان می دهد، این به تدریج باعث می شود که این فرد به دیگران بدبین شوند. حتی امکان دارد به همسر و پدر و مادر هم بد بین می شوند.
کارشناس رادیو معارف گفت: حالا اگر رفیقی باشد که اهل سو ظن و بدگمانی باشد وقتی تحلیل خود را از افراد و زندگی خود بکند وبه ما بگوید باعث می شود که نگاه مان، به نگاه او نزدیک شود و پر از سو ظن و بدگمانی شود.
وی ادامه داد: لذا شما می بینید در روایات تاکید فراوانی بر انتخاب دوست مناسب داریم. در روایات وارد شده: مردم به دین دوستان شان هستند، ویا در روایتی دیگر هست که اول رفیق را پیدا کن و بعد راه و طریق را پیدا کن. در این روایات پیامی نهفته ست که شما بر همان راهی هستید که راه دوست تان هست. ما آنطوری که باید در مسئله انتخاب دوست دقیق نیستیم.
حجت الاسلام عباسی گفت: گاهی اوقات رفاقت ها شخصی نیست، و رفاقت ها خانوادگی هست. در رفاقت های خانوادگی باید حساسیت داشته باشیم و دقت بیشتری به خرج دهیم. در مسئله رفاقت کمی باید سو ظن داشت و به همین راحتی نباید حسن ظن داشت. البته گاهی اوقات شما مواجه می شوید با یک فرد که در خیابان در حال عبور هست و رفتار ناشایستی از او می بینید، خب این جا حسن ظن باید داشت، ولی اگر با کسی می خواهید رفاقت کنید مخصوصا رفاقت خانوادگی باید کمی تردید و حساسیت به خرج دهید.
وی تاکید کرد: گاهی اوقات سوء ظن از یک رفتار بد بیرون می زند و تبدیل می شود به یک بیماری روانی. ما در هر حالت توصیه می کنیم سراغ یک مشاور متخصص و متعهد به مبانی دینی بروید و بحث سو ظن و بیماری بد گمانی را حتما با وی در میان بگذارید. در بسیاری از موارد فرد بیمار نمی تواند به تنهایی با مشکل سو ظن خود کنار بیاید و باید از یک مشاور کمک بگیرد.
کارشناس برنامه پرسمان خانواده رادیو معارف در بخش دیگری از سخنان خود به شیوه های موجود در کار فرهنگی پرداخت و گفت: عده ای با تفکر نظامی وارد عرصه مدیریت فرهنگی و فرهنگ سازی می شوند. اگر بخواهیم نظامی وار با موانع برخورد کنیم و حمله ای که به ما شده را بدون اینکه ریشه و علت اصلی و تفکر حمله کنندگان چیست را حل کنیم و سطحی مقابله با تهاجمات کنیم به جایی در عرصه فرهنگی نمی رسیم. این کار در عرصه نظامی جواب می دهد نه در عرصه فرهنگی. البته باید هم حمله را جواب داد و هم ریشه را درمان کرد.
وی ادامه داد: یک مثالی از آیت الله حایری شیرازی عرض می کنم. ایشان مثالی می زدند که در یک استخری یک باغداری تور داشت که زیر درخت سیب می گذاشت تا سیب هایی که درست بودن در توری بیفتد و سیب های بزرگ از تور رد می شد. یک سوراخی در توری وجود داشت که سیب ها از آن می افتادند. باغدار یک کارگری را مامور می کند که این سیب هایی که از این سوراخ رد می شود را بگیرد. فردی آمد و گفت که چرا نیرو گرفته ای در حالی که می توانی سوراخ توری ات را بدوزی.
کارشناس رادیو معارف گفت: حالا ما در کار فرهنگی همین کار را انجام می دهیم، می خواهیم مامور بگذاریم تا مشکل حل شود در صورتی که باید روزنه و سوراخ را بپوشانیم. صرفا با مبارزه با فروشندگان مشکل حل نمی شود. تفکر کار فرهنگی در برخی از ما ها تفکر نابی نیست.
وی ادامه داد: برخی تفکرات تفکرات اورژانسی ست در مقابل حادثه هاست. مثلا فرض کنید که ما جاده ها را درست نمی کنیم، ماشین ها را خوب تولید نمی کنیم و استاندارد نمی کنیم و بیمارستان ها را افزایش می دهیم و اورژانس ها را بیشتر می کنیم. در صورتی که باید عمل پیشگیرانه انجام داد و جاده ها را درست کرد. باید با آسیب ها و موانع برخورد کرد. حال اینکه در عرصه فرهنگی نیز ما ریشه ها و اینکه الگوهای بد فرهنگی از کجا نشات می گیرد را باید دفع کنیم نه صرفا با فروشندگان لباس های خارجی.
عباسی گفت: ریشه یابی باید کرد معضلات فرهنگی را. سطحی نباید نگریست به معضلات فرهنگی. شما به خوبی مشاهده کرده اید که برخی از همین عزیزانی که بد حجاب و بد پوشش هستند در دعا و اعتکاف و راهپیمایی ها حضور دارند. در شب قدر و محرم حضور فعالی دارند.
وی تاکید کرد: معنای این حضور عظیم در مراسمات مذهبی چیست؟ این حضور این پیام را می رساند که این مردم سیم شان وصل هست و هنوز قطع نشده است. اگر ما به هوش باشیم به عنوان فعال فرهنگی و در برابر تهاجماتی که از دشمن صورت گرفته تهاجم کنم این جوان اصلاح می شود.
وی در پایان تصریح کرد: نقطه آغاز در کار فرهنگی خود مردم هستند. مردم نباید منتظر بمانند. منتظر ماندن به اینکه من بمانم تا کس دیگری بیاید و شروع کند و ما هم شروع کنیم این یک بیماری فراگیر هست. ما معترض نشسته خیلی داریم. باید فعال باشیم و معترض هم باشیم. حتی نباید منتظر مسئولین نیز نباید نشست.
منبع:فارس
گزارش خطا
