آثار مناسک حج در بیان آیت الله جوادی
آيت الله جوادي آملي می گوید: هر يک از مناسک حج موجب کاستن از ضخامت پرده ها و کنار رفتن پوشش گناهان از دلها مي گردد.
عقیق:با توجه به نزدیک شدن به ایام حج، گزیده ای از سخنان آيت الله العظمی جوادي آملي در کتاب جرعه ای از «صهبای حج » را از نظر می گذرانیم، که انجام هر يک از مناسک حج را موجب کنار رفتن پوششهای دل مرقوم داشتند.
آیت الله جوادی آملی به نقل از رسول گرامی اسلام (ص) فرموده اند: حج گزار چون به گرد کعبه طواف کند از گناهان خود بيرون ميآيد و چون صفا و مروه سعي کند از گناهانش به درمي آيد و چون در عرفات توقّف کند از گناهانش خارج مي شود و چون در مشعرالحرام توقّف کند از گناهانش برون مي آيد و چون رمي جمره کند از گناهانش خارج مي شود.اين بيان اين نکته باشد که هر يک از اين اعمال در آمرزش گناهي خاص مؤثر است و براي آمرزش آن گناه واجب شده است. يا آنکه گناهان چون انباشته شود و زنگار و پرده اي بر گنهکار شود، هر يک از اين مناسک موجب کاستن از ضخامت اين پرده ها و کنار رفتن اين پوششها از دلها مي گردد. لذا طبق بيان نورانی آن حضرت معيار حج مقبول اين است که حجگزار از آن پس، مرتکب گناه نشود، امّا اگر همچنان به تباهي و گناه تن داد، اين نشان از مردود بودن حجّ اوست.
ایشان همچنین دربارۀ کمترين پاداش کسي که به کعبه مي نگرد به حدیث دیگری از آن اشاره داشته که فرمودند: کمترين پاداش کسي که به کعبه مي نگرد،اين است که خداوند در برابر هر نگاه، پاداشي به او مي بخشد و بدياي را از او پاک ميکند و او را درجهاي بالا مي برد.
ایشان در بخش دیگری در این کتاب، مناسک حجّ را نمونهاي از قيامت و حشر اکبر و تجسمي از حشر مردم در روز قيامت و برهنگي آنان در معاد مرقوم داشته و حج را، نور و بصيرت و شهود معرفی نمودند و در ادامه با تمسک به روايات،کسانی که از انجام این فریضه الهی سر باز زنند را مورد مذمّت قرار داده و آورده اند: در روايات آمده است که تارک حج، کور محشور مي شود و او در دنيا کور است و در آخرت کورتر و گمراهتر.امام صادق(ع) نیز فرمودند: مردهاي که در گور است دوست دارد که در برابر دنيا و آنچه در آن است، او را يک حج مي بود؛«وَدَّ مَنْ في القبورِ لو أَنَّ لَه حَجَّةً بالدُّنيا وما فِيها».
استاد حوزه علمیۀ قم ، حج را شفابخش دلها از بيماريهاي شرکآلودي همچون ريا و هوا و بخل و خودپسندي ابراز داشته و ادامه دادند: حج با آن لبيک ويژه خود، طردکننده هر جاهليت و درهم شکننده هر بت و نشانه شرکآلود جاهلي و کوبنده هرگونه باطل قديم و جديد است.
اين خانه، مرجع مکرر مردم است. مرجع، جايي را گويند که انسان از آنجا آمده و به آنجا باز مي گردد. بر اين اساس، وطن اصلي مردم کعبه است و وقتي انسان به زيارت کعبه مي رود گويا به اصل خود رجوع کرده است. بنابراين، کعبه مظهر فطرت است و حالت اصلي انسانها رجوع به کعبه است.
منبع:مهر