۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۰۸
عقیق:مرحوم كلينى و شيخ طوسى و طبرسى از "زهرى" نقل كرده اند كه گفت: مدّت هاى مديد در طلب حضرت مهدى عليه السّلام بودم و در اين راه اموال فراوانى (در راه خدا) خرج كردم اما به هدف نرسيدم.
تا اينكه به خدمت محمّد بن عثمان(1) رسيدم و مدتى در خدمت او بودم تا روزى از او به التماس خواستم كه مرا به خدمت امام زمان عليه السّلام ببرد. محمّد بن عثمان پاسخ منفى داد، ولى در مقابل تضرع بسيار من، سرانجام لطف كرد و فرمود: « فردا اول وقت بيا »
فرداى آن روز، اول وقت به خدمت محمّد بن عثمان رفتم، ديدم جوانى خوش سيما و خوشبو همراه اوست و به من اشاره كرد كه اين است آن كس كه در طلبش هستى.
به خدمت امام زمان عليه السّلام رفتم و آنچه سؤ ال داشتم، مطرح كردم. ايشان جواب مرا فرمود تا به خانه اى رسيديم و داخل خانه شد و ديگر حضرتش را نديدم. در اين ملاقات ، ايشان دوبار به من فرمود:«از رحمت خدا بدور است كسى كه نماز صبح را چندان به تاءخير بيندازد تا ستاره ها ديده نشوند و نماز مغرب را بقدرى به تاءخير بيندازد تا ستاره ها نمايان شوند.»(2)
پی نوشت ها:
1ـ دومين نايب خاص امام زمان عجل الله تعالى فرجه در غيبت صغرى . او به سال 305 هجرى قمرى از دنيا رفت.
2ـ داستان هاى صاحبدلان ، ج 1، ص
منبع:جام
211008