کد خبر : ۳۵۸۴۲
تاریخ انتشار : ۰۵ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۶

اشعاری که امام(ره)در مدح حضرت معصومه سرود

اشعار علما و بزرگان در مدح و منقبت حضرت فاطمه معصومه‌(س) در قالب یک جلد تحت عنوان «مشک فشان» جمع‌آوری شده است.

عقیق:این کتاب که به همت مهدی محمد‌بیگی جمع‌آوری شده از سوی انتشارات آستانه مقدسه قم و با همکاری معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به چاپ رسیده است.

مجموعاً 47 شعر در مدح و منقبت کریمه اهل علیهماالسلام در این کتاب گردآوری شده است که 40 سروده آن به زبان فارسی و 7 شعر آن به زبان عربی است.

اشعاری از امام راحل(ره) آیت‌الله‌العظمی اراکی(ره)‌ آیت‌الله العظمی علی صافی(ره) آیت‌الله‌العظمی وحید خراسانی، آیت‌الله‌العظمی لطف الله صافی گلپایگانی، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد محمدی اشتهاردی(ره) و سایر بزرگان در این کتاب درج شده است.

فرازهایی از شعر امام راحل در مدح و منقبت حضرت معصومه‌(س).

ای از لیتّ به تربت تو مخمّر

وی ابدیت به طلعت تو مقرّر

آیت رحمت ز جلوه تو هویدا

رایت قدرت در آستین تو مضمر

عصمت تو تا کشید پرتو با اجسام

عالم اجسام گردد، عالم دیگر

ممکن اما نمود هستی از وی

ممکن اما ز ممکنات فزون‌تر

وین نه  عجب زآنکه نور اوست ز زهرا

نور وی از حیدر است و او ز پیمبر

نور خدا در رسول اکرم‌(ص) پیدا

کرد تجلی ز وی به حیدر صفدر

وز وی تابان شده به حضرت زهرا

اینک ظاهر ز دخت موسی جعفر

این است آن نور کز مشیت «کن» کرد

عالم، آن کو به عالم است منور

شیطان عالم شدی اگر که بدین نور

ناگفتی آدم است خاک و من آذر

آبروی ممکنات جمله از این نور

گر نبدی، باطل آمدند سراسر

عیسی مریم به پیشگاهش دربان

موسی عمران به بارگاهش چاکر

یا که دو طفلند در حریم جلالش

از پی تکمیل نفس آمده مضطر

گر که نگفتی امام، هستم بر خلق

موسی جعفر ولی حضرت داور

فاش بگفتم که این رسول خداست

معجزه‌اش می‌بود همانا دختر

دختر جز فاطمه نیابد چون این

صلب پدر را و هم مشیمه مادر

آن یک امواج علم را شده مبدا

وین یک افواج حلم را شده مصدر

آن یک بر فرق انبیا شده تارک

وین یک اندر سر اولیا را مغفر

«لم یلدم» بسته لب وگرنه بگفتم

دخت خدایند این دو نور مطهر

چادر آن یک، حجاب عصمت ایزد

معجر این یک، نقاب عفت داور

آن یک بر ملک لایزالی تارک

این یک بر عرش کبریایی افسر

آن یک خاک مدینه کرده مزین

صفحه قم را نموده این یک انور

خاک قم این کرده از شرافت جنت

آب مدینه نموده آن یک کوثر

عرصه قم غیرت بهشت برین است

بلکه بهشتش یساولی است برابر

زیبد اگر خاک قم به «عرش» کند فخر

شاید گر «لوح» را بیابد همسر

خاکی عجب خاک، آبروی خلایق

ملجا بر مسلم و پناه به کافر

 

منبع:حوزه

211008


ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین