حجت‌الاسلام ثمری؛
یک کارشناس دینی گفت: آنچه که به عنوان شاخص در دوران امامت امام صادق(ع) می‌توان نام برد نهضت عالی فرهنگی است که در تمام میادین علمی، شاگردانی تربیت شدند که هرکدام به نوع خاصی میدان‌دار آگاهی‌بخشی به مردم بودند.
عقیق:حجت‌الاسلام علی ثمری در گفت‌وگویی، در خصوص شهادت امام صادق(ع) گفت: زندگانی امام صادق(ع) در فصل ویژه‌ای از تاریخ اسلام شکل گرفت و از یک ویژگی خاص و منحصر به فردی برخوردار بود؛ ایشان در مقطعی که تمام دسیسه‌هایی که دشمنان چیده بودند با درایت و مدیریت نسبت به زمان در مسائل فرهنگی، اعتقادی، کلامی، فلسفی و علمی برخورد کردند.وی اظهار داشت: همچنین نهضت‌های متفاوتی که امام صادق(ع) دارند در این فصل از تاریخ به شکل ویژه‌ای جلوه می‌کند و شاید به همین دلیل به حضرت، موسس مکتب و مذهب جعفری گفته می‌شود که آیین و مرام علوی که به عنوان تشیع درباره آن بحث شده بود در دوران امامت و زعامت حضرت امام صادق(ع) خوش جلوه می‌کند.
این کارشناس دینی عنوان کرد: نکته‌ای که ما باید به آن توجه داشته باشیم این است که تمام ائمه اطهار(ع) یکی از اهدافی را که در زندگیشان دنبال می‌کردند «تشکیل حکومت» بوده است. از این رو در میادین مختلفی که ورود پیدا می‌کردند شایستگی، لیاقت و جایگاهی را که منسوب به آن بزرگواران و ذوات مقدس از جانب خداوند در آن جایگاه بودند را برای مردم به منصه ظهور می‌کشاندند.
وی تصریح کرد: حضرت امام صادق(ع) موفق می‌شوند با راه‌اندازی کرسی‌های درس و بحث، نهضت فرهنگی در اوج اقتدار فرهنگی بدرخشد لذا مشاهده می‌کنید تمام فرقه‌های انحرافی که دم از اسلام و قرآن می‌زدند در زمان امامت امام صادق (ع) تمام نقشه‌های آنها نقش بر آب می‌شود و تقریباً از مکتب نورانی تشیع فاصله گیرند. از این رو مرام و مذهب تشیع به طور ویژه جلوه می‌کند. البته فضای آن دوران هم فضای تلخ برای این امام همام بود.
ثمری گفت: به قدری خلاف آنچه که ما تصور می‌کنیم امام باقر و امام صادق (ع) در شرایط راحتی بودند این ائمه هدی (ع) در شرایط بسیار پرزحمتی بودند هرچند امام صادق (ع) 4 هزار شاگرد داشته است اما اینکه، نیم، ثلث و یا حتی یک پنجم از این شاگردان را در کنار هم جمع کنند کار بسیار دشواری بود.
وی افزود: در آن روزگار این طور نبود که همه شاگردان امام صادق (ع) بتوانند به راحتی در یکجا جمع شوند بلکه به صورت پراکنده، با واسطه و در پناهگاه‌های خاص، امام صادق (ع) افراد مستعد را پیدا کرده و با آنها سخن می‌گفتند و به نوعی آنها را متوجه ساحت مقدس اسلام ناب محمدی (ص) می‌کردند.
این کارشناس دینی ابراز داشت: این جوّ تاریک تا آنجا با حضرت صادق(ع) همراه بود که امام وقتی می‌خواهد وصیت کند با احتیاط کاملی این کار را انجام می‌دهد از این رو فردای شهادت امام صادق (ع) منصوری دوانیقی می‌گوید ببین: وصی او کیست و او را بلافاصله بکوشید تا این جریان فکری آن روز به طور کلی تعطیل شود.
وی گفت: وقتی یاران امام صادق (ع) وصیتنامه ایشان را پیدا می‌کنند آن حضرت از پنج نفر به عنوان وصی خویش نام برده است؛ ام حمیده همسر حضرت، عبدالله افطح، موسی‌بن جعفر فرماندار مدینه و منصور دوانیقی، آنها رو به منصور کرده و می‌گویند یکی از جانشینانی که امام صادق (ع) معرفی کرده شما هستید لذا شرایط یک شرایط ویژه‌ای می‌شود و امام در آن شرایط موفق شدند که حتی جانشین خویش یعنی موسی‌بن جعفر را در شرایطی کاملا امنیتی معرفی کنند.
ثمری یادآور شد: دشمن بلافاصله بعد از شناسایی موسی‌بن جعفر(ع) با دسیسه‌هایی که می‌چیند حضرت را به تبعید می‌برد و امام 14 سال در تبعید بودند و این نهضت تبعیدی ائمه از جانب خلفای جور ادامه می‌یابد. بنابراین آنچه که به عنوان سرفصل و شاخص دوران امامت امام صادق(ع) می‌توان نام برد همین نهضت عالی فرهنگی است که در تمام میادین علمی، امام شاگردانی در رشته های مختلفی از علوم از جمله در نجوم، طب، علوم غریبه، علم کلام، فلسفه، هیأت و ... دارند. شاگردانی که هرکدام به نوع خاصی میدان‌دار آگاهی و آگاهی‌بخشی به همه مردم به شمار می‌روند.
منبع:فارس
