عقیق: چقدر زود گذشت آن شب های رویایی، شب های بی خوابی، مناجات،  اللهم رب الشهر رمضان، الهی العفو، دستان دعا، چشمان امید، ابو حمزه، ابکی لظلمت قبری، زیر انداز پهن کردن گوشه پیاده رو،  حتی گیر نیاوردن جای پارک، حتی راسته فلافلی ها، خلاصه هر چه بود، شب های ما نورانی گذشت.
شب های ما نورانی گذشت با نفس های مردی که صدایش رنگ آسمان دارد و خوب می داند چگونه از راه میانبر ما را زودتر به عرش برساند.

هر وقت کار دلمان گره می خورد، سلامی بر سیدالشهدا می دهد  تا احساس کنیم بخشیده شده ایم. مردی که سی شب برایمان خواند و از جانش گذاشت تا ما جان دوباره بندگی بگیریم.

حاج منصور یعنی همین. هر چه پیرتر می شود، جذبه نوایش بیشتر بوی آسمان می گیرد و زودتر ما را به مقصد می رساند که اینجا ایستگاه آخر، لطفا حاجتتان را بگیرید.
ده ها هزار نفر در شب های ماه مبارک رمضان به مسجد ارک رفتند و پای مناجات و روضه اش اشک ریختند، خیلی از ما دوست داشتیم شب آخر یک خسته نباشید و خداقوت به او بگوییم، هر چند که خداقوت اصلی را از اربابش می خواهد اما به ما آموخته اند که من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق.

به همین دلیل عقیق دست به کار شد و در آخرین شب برنامه مسجد ارک با تعدادی از مستمعان حاج منصور گفت و گوی تصویری گرفت تا درباره این مجلس نورانی حرف های دلشان را بزنند

در نهایت از دل این گفت و گوها یک کلیپ کوتاه آماده کردیم که توصیه می کنیم حتما آن را ببینید: