۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۱ : ۰۸
عقیق:اسماعیل منصوری لاریجانی محقق و نویسنده عرفان اسلامی، استاد دانشگاه و مجری برنامه تلویزیونی معرفت به مناسبت سالروز وفات شیخ بهایی عنوان کرد: شیخ بهایی از بزرگان فلسفه، حکمت، عرفان و فقاهت است و نام شیخالاسلامی در بین القاب مقام کمی نیست که به وی داده شده است.
وی با اشاره به اینکه از شاهکارهای بزرگ شیخ بهایی آن است که هم فقاهت و هم عقلانیت را در خدمت عرفان قرار داده است، اظهار داشت: وی به نوعی عرفان را زیباترین و رساترین زبان فقه و فلسفه میداند.
منصوریلاریجانی درباره عرفان شیخ بهایی توضیح داد: با توجه به تقسیمبندی عرفان به دو نوع علمی و سلوکی، عرفان شیخ بهایی همان عرفان سلوکی بود در واقع همان عرفانی که اهل بیت (ع) نیز بر آن تأکید داشتند.
این استاد عرفان و فلسفه دانشگاه با بیان خاطرهای از سخنان شیخ بهایی اظهار داشت: وی یک جایی بیان کرده که وقتی در مقام فقاهت بوده جملهای از خواجه عبدالله انصاری به چشمش خورده که او گفته «یا الهی گر بگویی بندهام / بگذرد از عرش اعلی خندهام» اینجا شیخ در خود فرو میرود که آیا واقعاً من بنده هستم یا خیر؟ این صداقت و اخلاق او را در برابر اداهای پوچ ما در برابر عبادت خداوند میرساند.
وی یادآور شد: بنابراین بیجهت نیست که شیخ بهایی در جوار امام رضا (ع) به عنوان وزیرالعرفا دفن شده است و مردم به او توسل میکنند و در واقع یکی از باب الولایههای ورود به آستان امام رضا (ع) است و این هم از برکت اخلاص شیخ است.
وی توضیح داد: بر همین اساس اخلاص شیخ است که خودش گفته بیست سال انتظار کشیده تا در عالم غیب خداوند کسی را فرستاده تا به او بگوید ، تو بنده من هستی لذا در کشکول خود میگوید «زد به تیرم بعد چندین انتظار/ گر چه دیر آمد خوش آمد تیر یار/ شد دلم آسوده چون تیرم زدی/ ای سرت گردم چرا دیرم زدی» همین گله او هم از پروردگار لطیف و زیباست این یعنی خداوندا بر من منت نهادی اما چرا دیر؟
منصوریلاریجانی با تأکید بر تفاوت بین انتظار عرفانی و معرفتی یار با انتظارهای زمینی گفت: بین این دو انتظار عرفانی و معرفتی یار و انتظار زمینی تفاوت بسیار است و این انتظار معرفتی آسمانی برای شیخ بهایی است لذا این که هر چقدر بیشتر بتوانیم از شیخ بهایی تجلیل کنیم از مقام اندیشه در کشور تجلیل کردهایم.
وی در حوزه عرفان شیخ بهایی به سلمان فارسی، ابوذر غفاری و عمار یاسر اشاره کرد که اینها هم علم عرفان نداشتند ولی برجستهترین شخصیتهای عرفانی ما بودند، افزود: تاریخ عرفان ما به زینت شخصیت این بزرگواران آراسته است و همه اینها اهل سلوک هستند بنابراین کتاب مفتاح الفلاح شیخ بهایی را برای مطالعه پیشنهاد میکنم علاقهمندان این کتاب را حتماً بخوانند و از برکات آن بهره مند شوند.
وی با بیان اینکه اگر با شیخ بهایی این شخصیت بزرگ عرفانی انس بگیریم در همه جا با ما خواهد بود و خود را در سایه سار سلطان ولایت او خواهیم یافت، اظهار داشت: علامه حسن زاده آملی هم به مریدان خود مطالعه کتاب مفتاح الفلاح شیخ بهایی را در کنار نوافل مسلمانان توصیه میکند چرا که این نوافل انسان را براساس آیهای از قرآن که خداوند خطاب به بندگان میفرماید بندگان من با نوافل به من نزدیک میشوند، به قرب الهی میرسانند.