توجه به کسب حلال و پرهیز از حرام در لسان شرع مورد تاکید بسیار قرار گرفته است و آثار دنیوی و اخروی بسیاری دارد.
عقیق:امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید :
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي خَبَرِ الْمِعْرَاجِ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص مَرَرْتُ بِقَوْمٍ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ مَوَائِدُ مِنْ لَحْمٍ طَيِّبٍ وَ لَحْمٍ خَبِيثٍ- يَأْكُلُونَ اللَّحْمَ الْخَبِيثَ وَ يَدَعُونَ الطَّيِّبَ- فَقُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ يَا جَبْرَئِيلُ فَقَالَ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الْحَرَامَ وَ يَدَعُونَ الْحَلَالَ- وَ هُمْ مِنْ أُمَّتِكَ يَا مُحَمَّدُ»
از امام صادق (ع) نقل شده است كه پيغمبر (ص) فرمود:
در شب معراج به مردمى گذرکردم كه پيش آنها چند سفره گسترده بودند که درآن گوشت خوب و گوشت بد قرار داده بودند وآنان گوشت بد را مي خوردند و گوشت خوب را رها کرده بودند.
گفتم:جبرئيل اينها چه کسانی هستند؟ گفت: آنها كه حرام را مي خورند و حلال را رها می کنند ، و آنها برخی از افراد امت تو می باشند اى محمد(ص).
پی نوشت:
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج72، ص: 172
منبع:حوزه
