عقیق: مراسم دوازدهمین شب ماه مبارک رمضان با حضور جمعی از مردم و مومن و روزه دار در مهدیه تهران برگزار شد.
به گزارش عقیق در این مراسم حجت الاسلام سید حسین مومنی به سخنرانی پرداخت و در ادامه حاج مهدی سماواتی مناجات خوانی کرد.
نکاتی از سخنان حجت الاسلام مومنی را بخوانید؛
_ متاسفانه خیلی از حریم ها از بین رفته است. وقتی که انسان مقید به دعا شد و اهل دعا شد، معنای دعا را متوجه شد، از رهگذر دعا مکارم اخلاقی برای او به وجود می آید.چون می داند دعا یک سری آدابی دارد. وقتی با خدا صحبت می کنی و ادب در دعا را رعایت کنی دعا مستجاب می شود. برای رسیدن به مکارم اخلاقی دعا انسان را به سمت تحصیل مکارم اخلاقی سوق می دهد.
_ چهارمین نکته دوری از معاصی و رذائل است. ما نیاز داریم برای دور شدن از این صفات یک محافظی را برای خود درست کنیم. نیاز به یک ورد و چیزی داریم که شیطان را از ما دور کند. هیچ چیز هم مانند دعا شیطان را از انسان دور نمی کند. در رهگذر دعا انسان از شر شیطان دور می ماند. وقتی ما به خدا نزدیک و مقرب شویم شیطان از ما فاصله می گیرد. در رهگذر دعا کردن از معاصی و رذائل دور می شویم چرا که شیطان بر انسانی که اهل دعا و مناجات و نیایش است، یقیناً نمی تواند مسلط شود.
_ یک سری زنگاری قلب انسان را می گیرد که ممکن است معاصی نباشد و از رهگذر برخی امور کراهتی بر قلب انسان عارض شده باشد.در شخصی که اهل دعا باشد این کدروت های درونی از بین می رود و دلش صاف می شود. کینه از کسی به دل نمی گیرد و کاری هم نمی کند که کسی از او کینه به دل بگیرد.
_ گاهی فرد گناه نمی کند اما درگیر وسوسه های شیطانی است. بعضی امور همراه افراد است.ابزار گناه را با دست خودمان به منازلمان نبریم. فکر گناه و یا وسوسه های شیطان ممکن است که گناه نداشته باشد ولی زیبایی های دل را از بین می برد. طرف دیگر حال نماز شب و دعا ندارد. از رهگذر دعا وسوسه های شیطان از انسان دور می شود.
_ از رهگذر دعا تعقل و تفکر انسان قوی می شود. قدرت اراده او بالا می رود. سطح فکر فرد کوتاه است و اگر با دعا مأنوس باشد شعور و معرفت او افزایش پیدا می کند. دعا نباید فقط لقلقه زبان باشد. باید دعا را بفهمد و به آن عمل کند.
_ ما یک سری نیاز داریم باید این نیازها ما را به سمت دعا کردن سوق می دهد و نه اینکه با دعا کردن فاصله بیندازد. در دنیایی که ناراحتی های روحی و عصبی زیاد است، در دنیایی که اضطراب روحی افراد زیاد است، در دنیایی که ضعف اراده آنها را گرفته،در دنیایی که کمبود های معیشتی زندگی، مشکلات محیط پیرامون است به جای اینکه افراد به سمت اموری بروند که مقطعی است و عوارض زیادی دارد به سمت اموری بروند که دائمی است و ریشه ای دردهای انسان را درمان می کند.ریشه ای آفات را در وجود انسان می کشد و درمان می کند. اهل دعا باشید. برای دعا کم نگذارید.
_ ریشه لغت دعا این است که انسان چیزی یا کسی را به سمت خودش با صدا یا کلام متمایل و متوجه کند.طبیعتاً باید در مقابل آن خضوع و خشوع کند که این خضوع و خشوع باید به سمت بی نیاز باشد. علامه طباطبایی می فرماید دعا توجه دادن مدعو به سوی داعی است. که مدعو خداست که دست انسان به سوی او بلند می شود و داعی خود ما می باشیم. ایشان می فرماید درخواست از مدعو هدف دعا است و نه خود دعا. در دعا کردن زاری و اخلاص و اضطرار لازم است. جان دعا این است که آدم کاری کند که او به سمت ما متوجه شود البته خدا نگاه می کند اما نگاه خاص و ویژه کند. اگر موانعی سر راهمان نباشد با یک نیم خط دعا هم دعایمان مستجاب میشود. ولی ابتدا خدا را طوری متوجه خود بکنیم.
