*مرحوم علامه طباطبایی فرمود: برای رسیدن به درجه عرفان و بالاترین منازل معرفتی 2 راه بیشتر وجود ندارد که یکی حرم ابی عبدالله(ع) است و دیگری مجلس ابی عبدلله(ع) است.

 *در زبان عرب آن چیزی که بر زبان می آید، ورد است و آن چیزی که در قلب جاری می شود، ذکر است.

*در ماه شعبان بهترین ذکر، صلوات بر محمد و آل محمد است.

*امام هادی(ع) فرمودند: همه خوبی ها و نیکی ها در 4 جمله است. که اولین آنها قلب ذاکر است. نفرمودند لسان ذاکر و این همین است که در صلوات شعبانیه می خوانیم.

*اصل ذکر همین است که من هرگاه خواستم وارد عملی بشوم، یاد خدا بیفتم. البته همان ورد هم ثواب خودش را دارد و ذکر، ورد را نفی نمی کند و ورد مقدمه ذکر است یعنی باید منشاء عمل باشد.

*گاهی اوقات ما خیلی از کارهایی که در قالب دین انجام می دهیم به این علت که رضای خدا در آن نیست، ذکر حساب نمی شود. مثلا در روایات داریم که عده ای هستند که دنیا را ترک می کنند، برای دنیا. مثل اینکه من از ثروت زیادی بگذرم، برای بدست آوردن ثروت بیشتری. لذا باید خیلی دقت کرد. هر عملی که در آن یاد خدا نباشد، ولو اینکه به ظاهر دینی باشد، به درد نمی خورد و ذکر محسوب نمی شود.

لذا حضرت فرمودند اولین خوبی در میان آن 4 خوبی و نیکی، ذکر است. اگر حضرت زینب(س) در جریان عاشورا فرمودند: " ما رأیت الا جمیلا " به همین علت است چون در تمام لحظه ها خدا را دیده است، به یاد خدا بوده است.

*زبان شاکر خیلی مهم است. حضرت امام صادق(ع) فرمودند در شکر بگویید؛ الحمدلله علی کل حال، یعنی در هر شرایط، در تمام احوال شاکر باشید.