۳۰ دی ۱۴۰۳ ۲۰ رجب ۱۴۴۶ - ۴۴ : ۰۳
امام کاظم و پاسداری از نهضت علمی پدر
امام موسی کاظم(ع) پس از شهادت پدربزرگوارشان امام صادق(ع) در مسیر تداوم نهضت علمی بر جای مانده از آن بزرگوار، اهتمام ویژه‌ای داشتند.
عقیق: اما
بررسى اوضاع و احوال نشان مى‌داد هرگونه اقدام حاد و برنامه‌اى که حکومت منصور از
آغاز روى آن حساسیت نشان بدهد صلاح نیست، از این رو امام کاظم(ع) دنباله برنامه
علمى پدر را گرفتند و حوزه‌اى - نه به وسعت دانشگاه جعفرى- تشکیل دادند و به تربیت
شاگردان بزرگ و رجال علم و فضیلت پرداختند. چنانکه سید بن طاووس در این زمینه مى‌نویسد: گروه زیادى از یاران و شیعیان خاص امام
کاظم(ع) و رجال خاندان هاشمى در محضر آن حضرت گرد مىآمدند و سخنان گهربار و
پاسخهاى آن حضرت به پرسشهاى حاضران را یادداشت مىنمودند و هر حکمى که در مورد
پیشامدى صادر مىنمود، ضبط مىکردند. سید امیرعلى دیگر مورخ نیز مى‌نویسد: در سال
148 امام جعفر صادق(ع) در شهر مدینه به شهادت رسیدند، ولى خوشبختانه مکتب علمى
ایشان تعطیل نشد، بلکه به رهبرى جانشین و فرزندشان امام موسى کاظم(ع) شکوفایى خود را
حفظ کرد.
امام موسى بن جعفر(ع) نه تنها از نظر علمى تمام
دانشمندان و رجال علمى آن روز را تحتالشعاع قرار داده بودند، بلکه از نظر فضایل اخلاقى
و صفات برجسته انسانى نیز زبانزد خاص و عام بودند، به گونه‌ای که تمام دانشمندانى
که با زندگى پرافتخار آن حضرت آشنایى دارند در برابر عظمت شخصیت اخلاقى حضرت، سر
تعظیم فرود آورده‌اند.
چنانکه ابن حجر هیتمى، دانشمند و محدث مشهور جهان تسنن،
مى‌نویسد: موسى کاظم وارث علوم و دانشهاى پدر و داراى فضل و کمال او بود. وى در
پرتو عفو و گذشت و بردبارى فوق العاده‌اى که (در رفتار با مردم نادان) از خود نشان
داد، «کاظم» لقب یافت، و در زمان او هیچکس در معارف الهى و دانش و بخشش به پایه
او نمى‌رسید.
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
