خيبَر، سرزمين حاصلخيزي در ۳۲ فرسخي شمال مدينه و داراي هفت دژ و حدود ۲۰ هزار سَكنه يهودي بود.
يهوديان علي‏رغم پيماني كه با مسلمانان داشتند، خيبر را كانون مبارزه با اسلام قرار داده و تا مي‏‌توانستند، مشركان را بر ضد اسلام مي‏شوراندند و كمك مي‏كردند.
پيامبر اعظم(ص) تصميم گرفتند اين آخرين كانون ضداسلامي دشمن در مدينه را نيز نابود كنند.
پيامبر(ص) با ۱۶۰۰ نفر، با روش غافلگيرانه، خود را به قلعه‌‏هاي خيبَر رساندند. يهوديان به قلعه‌‏هاي خود پناه برده و قلعه‌‏ها را به روي خود بستند. مسلمانان، قلعه‌‏ها را يكي پس از ديگري گشودند ولي فتح دو قلعه آخر ده روز طول كشيد.
پيامبر(ص) پس از اين كه عده‏اي از اطرافيان موفق به فتح آن دو قلعه نشدند، فرمودند: "فردا پرچم جنگ را به مردي مي‏دهم كه جنگجويى است كه فرار نمي‏كند، خدا و رسول خدا(ص) را دوست دارد، خدا و رسولش نيز او را دوست دارند و خداي تعالي، خيبر را به دست او فتح مي‏كند.
"روز بعد حضرت، پرچم را به دست اميرمؤمنان(ع) سپردند. حضرت علي(ع) به سوي خيبر شتافتند و پس از به هلاكت رساندن مرحب- از پهلوانان يهود- آن دو قلعه را فتح كردند.