آخرین شعری که مرحوم حمیدنمازی سرود

عقیق: نگاه حمید نمازی  همواره به «انگشت اشاره» رهبر و مقتدای خود بود. پس از هر کلام و فرمان «رهبر» سریعا راهبرد و استراتژی تعریف می‌کرد و با «شاگردان» خود در حد بضاعت خود می‌کوشید که شاید بخشی از «دغدغه‌» های رهبر و مقتدای خود را مرتفع کند.

رصد و دیدبانی از فعالیت‌های فرهنگی – سیاسی جریان‌های داخلی و خارجی ، گروه‌ها و تشکل‌ها و سازمان‌ها و نهادها را وظیفه خود در پاسداری از آرمان‌های انقلاب و صیانت از خون‌های یاران و همسنگران شهید خود می‌دانست و چقدر در انجام این وظیفه محتاط و سخت‌کوش بود. همواره می‌گفت: «لحظه ای غفلت شاید سال‌ها حسرت را به دنبال داشته باشد» مزد سخت‌کوشی و شب‌زنده‌داری‌‌های او در میدان خاموش «فرهنگ» اشراف اطلاعاتی و دامنه آگاهی‌های او از هزارتوی رنگارنگ فرهنگی – هنری بود که بی‌توقع و بدون چشم‌داشتی  به امثال چون «من» جرعه‌هایی از این «چشمه» آگاهی می‌نوشانید.

»حاج حمید» یک لحظه از آن‌چه در صحنه و میدان فرهنگ و سیاست و اجتماع درباره انقلاب و نظام می‌گذشت غافل نبود.آن‌چه می‌دید و می‌شنید را با قلم یا با کلام خود در جبهه انقلاب اسلامی فریاد می‌کرد تا مبادا «یاران انقلاب» در پیچ و خم‌های «زندگی» از آن‌ها «غفلت» کنند.

آنان که با او «همراه» بوده‌اند و آنان که حاصل تلاش «حاج‌ حمید» را مطالعه می‌کردند به خوبی آگاهند که او از خود برای «آرمان‌»‌هایش ،‌برای «انقلاب» ، برای« امامش» و برای «رهبرش» گذشت.

آنان که او را می‌شناختند، از او به عنوان مردی که با پشت پرده جریان‌های مبتذل فرهنگی به خوبی آشنا بود و نکته و نکات او مانع از «تحرک» بیشتر «نامحرمان انقلاب» می‌شد، یاد می‌کردند.

این فعال فرهنگی آخرین شعر خود را جمعه هفته گذشته سرود. متن این شعر به شرح ذیل است:

بیا که درد و دوا از تو انتظار من است / بیا که دیدن روی تو افتخار من است

بیا که با کس دیگر نباشدم میلی / بیا هلال ابروی ماهت اعتبار من است

بخوان شقایق که خون بجوش آید / طواف دل بجانب آلاله کار من است

گذر نمی‌کنم از دوست‌ای همیشه بهار / نگاه گوشه چشم تو اضطرار من است

قسم به خداوندگار می‌خورد عهدی / که شور می‌‍زند این دل، کجا نگار من است؟

اگر که آمدی، یک دم کنار من بنشین / که نوبرانه بود آنگه نوبهار من است

حمید نمازی - 1393/2/26

براساس این گزارش، مراسم تشییع پیکر زنده یاد نمازی فردا پنجشنبه 1 خرداد ساعت 8:30 از مقابل منزل به سمت بخشت زهرا(س) آغاز می‌شود.