روزه ماه رجب

مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ(ع) قَالَ : مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْماً وَاحِداً مِنْ أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ جَعَلَهُ مَعَنَا فِي دَرَجَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ مِنْ رَجَبٍ قِيلَ لَهُ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ قِيلَ لَهُ قَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَا بَقِيَ فَاشْفَعْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْ مُذْنِبِي إِخْوَانِكَ وَ أَهْلِ مَعْرِفَتِكَ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ أُغْلِقَت عَنْهُ أَبْوَابُ النِّيرَانِ السَّبْعَةُ وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةُ فَيَدْخُلُهَا مِنْ أَيِّهَا شَاء( أمالي الصدوق، ص: 6)

امام پنجم فرمود؛ هر کسی يك روز از ماه رجب را روزه بگیرد از اول يا وسط يا آخر ماه ،خدا بهشت را بر او واجب می كند و روز قيامت با ما هم درجه می‌شود، هر كه دو روز از رجب را روزه بگیرد به او می گويند؛ رفتارت را  از سر بگير زیرا خدا آنچه تا کنون انجام داده ای آمرزيد، هر كه سه روز از رجب روزه بگيرد به او  می گويند گذشته و آينده‏ات آمرزيده شد، براى هر كه از برادران و آشنايان گنه كارت می خواهى شفاعت كن، هر كه هفت روز از رجب را روزه بگیرد، هفت در دوزخ بر او بسته  می گردد و هر كه هشت روز از رجب را روزه دارد، هشت در بهشت به رويش باز شود تا از هر كدام می‌خواهد داخل شود.