کسی که براى نجات پيامبر هم دروغ نگفت!

عقیق:دروغ رذیله ای است که در تمام ادیان الهی مورد نکوهش قرار گرفته و هیچ جوانمردی آن را زیبنده قامت خود نمی داند رذیله اخلاقی که متاسفانه برای برخی عادت شده است.

اما برخی بر خلاف آنانکه به دروغ عادت کردند آنچنان به راستگویی عادت کردند که دروغ گفتن برایشان غیر ممکن است. یکی از این افراد ابوذر است.

در لیلةالمبیت شبی که امیرالمومنین(ع) فدای پیامبر(ص) شده و آماده جانفشانی بود، ابوذر ماموریتی دیگر داشت.

پيامبر اكرم(ص) به ابوذر فرمودند: مرا از اين خانه بيرون ببر!

ابوذر اطاعت كرد باين ترتيب پيامبر در ميان روپوشى ((كيسه اى)) قرار گرفتند، ابوذر كيسه را به گرده خود گرفته و از خانه بيرون آمد.

غداره و چماق به دستان قريش وقتي كه ابوذر را ديدند، گفتند آن كيسه چيست كه در پشت حمل كرده اى؟

ابوذر با خود گفت: هر چه بگويم ممكن است آنها تحقيق كنند، و از طرفى مى دانست النجاه فى الصدق كما ان الهلاك فى الكذب نجات در راستگويى است و هلاكت در دروغگويى مى باشد.

گرچه در اين امر خطير، دروغ مصلحت آميز اشكال نداشت، و لكن ابوذر راستش را گفت جواب داد: در اين كيسه پيامبر خدا(ص) مى باشد.

آنها گفتند: ابوذر در اين موقعيت حساس ما را مسخره مى كند، غير ممكن است او جاى پيامبر را بما نشان دهد، از ابوذر دست كشيدند.

« وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ ؛ روى ادراك و دل آنها را پرده هاى ضخيمى قرار داديم، كه نمى فهمند»(انعام آیه 25)

ابوذر آن حضرت را آورد و در بيرون مكه به زمين گذاشت.

رسول خدا (ص) فرمود: اى ابوذر! چطور شد در اين موقعيت پرخطر راستش را گفتى؟!

ابوذر گفت: هرچه بر خود فشار آوردم كه دروغى بگويم، ديدم دروغ بلد نيستم!!

اين است كه رسول گرامى اسلام (ص) فرمودند:آسمان سايه نينداخت و زمين بر نداشت صاحب لهجه اى كه راستگوتر از ابوذر باشد.

منبع:جام

211008