«عقیق: محرم علی‌پور»، متولد به سال 1354 در روستای «قراجه محمد» (از توابع «مرند») روز 7 اردیبهشت ماه 1393شمسی، در نبرد با «پیروان اسلامِ آمریکایی» و «مزدوران وهابی سعودی»، برای دفاع از حرمِ «بانوی مقاومت» حضرت «زینب کبری(سلام الله علیها)» خلعت شهادت پوشید. آن چه خواهید خواند، متن وصیت نامه ی آن عزیز است:
بسم الله الرحمن
الرحیم
سلام
و صلوات بر محمد و آل محمد(ص) و روح پرفتوح حضرت امام(ره) و با درود بر امام خامنه‌ای
خدمت همسر عزیز و شیرزن خودم سلام.
می
دانم که از روزی که با من پیوند ازدواج بستی، جز زحمت و تلاش بی وقفه برای شما هیچ
نکرده‌ام. می دانم قصور زیادی دارم، آن طور که شما بودید، من نبودم. اگر همیشه با
شجاعت و افتخار، آماده هرگونه ماموریت بوده ام، تنها به همت شما و مسئولیت
پذیری شما بوده است. اگر عمری باقی بود، از خداوند می خواهم توفیق جبران محبت های
شما را به بنده عطا فرماید و اگر خدا خواست و شهادت نصیب بنده حقیر شد، طلب حلالیت
دارم.
بعد
از بنده، هرگز از خط ولایت خارج نشوید، بسیار
مواظب باشید که فتنه گران گاه به نام ولایت در پی خواهند بود تا شما را در مقابل
ولایت قرار دهند. هرگز
فکر نکنید که نسبت به سایر مردم، حق بیشتری نسبت به انقلاب دارید، هر چه بوده
وظیفه بوده است.
به فرزندانم بگو که عاشق سیدعلی بودم . بگو که اگر شادی روح بابا را می طلبند، سرباز ولایت سیدعلی باشید، صحبت های حضرت آقا را خوب بشنوید و به جان دل بگیرید که چراغ هدایت شما خواهد بود.
اما
فرزندم میثم عزیز و یاسر جان! دعا می کنم که شهید راه ولایت باشید،
در طلب علم کوشا باشید، تا می توانید به دنبال علم باشید. مواظب باشید که بدون
بصیرت عملتان راه به جایی نخواهد برد. مواظب عملیات روانی دشمن باشید. شما
هیچ حقی بر گردن ملت ندارید، مگر وظیفه خدمت به مردم. همیشه از خود سوال کنید که
برای کشور و مردم چه کرده اید.
میثم
جان بابا و یاسر عزیزبابا، یار و یاور هم باشید. هر کجا که باشید می توانید سرباز
ولایت باشید. در هر شغلی که باشید و دوست داشته باشید. با ولایت بودن، با
دوستی دنیا در یک جا نمی گنجد، پس اگر مال دنیا هم
داشتید، نگذارید محبت مال دنیا شما را از ولایت جدا کند . تا می توانید به مردم خدمت کنید. هرگز در مسایل اجتماعی خود بی
تفاوت نباشید.
آخرین
وصیت بنده به شما این است: احترام مادر خود را داشته باشید که حق بسیار بر گردن
بنده و شما دارند. ایشان را روی تخم چشم خود جای دهید که هر چه کنید کم است.
از
مادرم سکینه (خاله ام)، حاجی و پدرم حلالیت بخواهید و سلام مرا به آن ها برسانید.
از
تمام برادران و خواهرانم و هر کس که با بنده ارتباط داشته، حلالیت بخواهید. اگر به
کسی قرضی داشتم بپردازید و اگر از کسی طلبی داشتم، در طلب یا بخشش آن مختارید.
اگر مفقودالاثر شدم، هرگز به خاطر جسم
گناهکار، خاطرِ آقا را پریشان نکنید که خاطر حضرت آقا، از همه برایم عزیز‌تر است.
در
خاتمه از تمام دوستان حلالیت می طلبم.
خداوند بر عمر با عزت امام خامنه ای بیفزاید
