۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۸ : ۰۲
عقیق: به
مناسبت آیه نخستین سوره مبارکه که می فرماید: خداوند شکافنده و پدیدآوردنده آسمان
ها و زمین است و با این صفت از خدا ستایش شده، خدایی که با شکافتن پرده عدم، آسمان
ها و زمین را به وجود آورد به نام فاطر (شکافنده) نامیده شده است.
و نیز به مناسبت بیان برخی از صفات ملائکه و فرشتگان نام
دیگر سوره مبارکه ملائکه است.
پیامبر گرامی اسلام (ص) در حدیثی می فرمایند: هر کس سوره
فاطر را بخواند در روز قیامت سه در از درهای بهشت او را به سوی خود دعوت کنند که
از هر کدام می خواهی وارد شو.
البته ممکن است این روایت اشاره به ابواب سه گانه اعتقاد
به توحید، معاد و رسالت پیامبر اکرم (ص) باشد.
و در خواص آن از حضرت امام صادق (ع) روایت است که کسی دو
سوره حمدلتین (که هر دو با حمد شروع می شوند) سباء و فاطر را در شب بخواند تمام آن
شب را در حفظ و حراست الهی خواهد بود و اگر آن دو را در روز تلاوت کند هیچ
ناملایمی و ناگواری در آن روز به وی نخواهد رسید و نیز آنچنان از خیر دنیا و آخرت برخوردار
می شود که به دل و اندیشه اش خطور نکرده باشد.
همچنین، امام رضا (ع) در خواص آن می فرمایند: هر کس آیه
41 سوره مبارکه فاطر را پیش از خواب بخواند از فرود آمدن سقف خانه و زلزله در امان
خواهد بود.
"إِنَّ اللَّهَ یُمْسِکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ
أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ
إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا"
همچنین، کسی که آیات 29 و 30 سوره مبارکه را بر چهار
پارچه نو و پاک که از پنبه باشد بنویسد و در میان اجناس تجارتی خود بگذارد کسب و کار
او به یاری خدا رونق می گیرد:
إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا
الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ
تِجَارَةً لَّن تَبُورَ* لِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ
إِنَّهُ غَفُورٌ شَکُورٌ*
در تفسیر البرهان به نقل از رسول گرامی اسلام (ص) آمده
است هر کس سوره فاطر را بنویسد و در ظرف در بسته چوبی قرار دهد و آن را در دامن
کسی که متوجه نیست بیفکند آن شخص نمی تواند از جای خود برخیزد تا آنگاه که آن ظرف
را از دامن او بردارند.
از امام صادق (ع) نیز روایتی به همین مضمون آمده: هر کس سوره
فاطر را بنویسد و در ظرف یا پوششی نهاده و با شخصی همراه کند، آن شخص نمی تواند از
آن مکان خارج شود تا وقتی که ان نوشته را از او بردارند و اگر آن را در دامن شخصی
بدون التفات او بیفکنند تا وقتی آن نوشته بر دامن اوست نمی تواند از جای خود
برخیزد.
معاویه بن وهب می گوید: نزد مولایم امام صادق (ع) بودم
مردی از اهل مرو خدمت ایشان بود که پسرش به بیماری صرع مبتلا بود و آن مرد از این
گرفتاری شکایت کرد. امام صادق (ع) فرمودند: او را به نزد من بیاور و بعد با دستان
مبارکشان سر کودک مبتلا به صرع را مسح کرد و آیه 41 سوره فاطر را قرائت کردند.
پی نوشت ها:
1-مجمع البیان
2-ثواب الاعمال
3-شکوفه های سور قرآنی
منبع:قدس
211008