زمانی که مومن دین فروشی می‌کند

عقیق: امیرمومنان(ع) می فرمایند: اگر کار، سخت و توانفرسات، بی کاری دائمی هم فسادآور است.(1)
امام باقر(ع) نیز می فرمایند: تنبلی برای دین و دنیا زیانبار است.(2)

امام صادق(ع) به برخی از فرزندانش می فرمایند: از دو خصلت تنبلی و بی حوصلگی(بی قراری) بپرهیز که این دو مانع بهره گیری تو از دنیا و آخرت می شوند.(3) نیز می فرمایند: سست نباش تا آنکه تو را می شناسد تحقیرت نکند(4) و می فرمایند: سربار مردم نباشید(5) و باز می فرمایند: منفورترین مردم نزد خدا کسی است که شب خواب و روز بیکار باشد.(6)
امام کاظم(ع) هم می فرمایند: خدا بنده پرخواب بیکار را دشمن می دارد.(7)

ابن عباس گوید: رسول خدا(ص) هر گاه کسی را می دیدند و از او خوششان می آمد، می پرسیدند: آیا حرفه ای دارد؟ اگر می گفتند: نه، می فرمودند: از چشمم افتاد. پرسیدند: چرا ای رسول الله؟ فرمودند: چون هرگاه مومن دارای حرفه ای نباشد به ناچار از دینش برای تامین زندگی بهره می برد(دین فروشی می کند).(8)

سحرخیزی و کار
رسول خدا (ص) می فرمایند: سحرخیزی مبارک است و همه نعمت ها به ویژه روزی را می افزاید، (9) همچنین آن حضرت(ص) می فرمایند: صبحگاهان در پی نیازمندی هایتان بروید چراکه آسان به دست می آیند. (10)

امام صادق(ع) می فرمایند: جدیت و تلاش کنید! هر گاه نماز صبح گزاردید و بازگشتید صبحگاهان در پی روزی روید و کسب حلال کنید، چراکه خدای عزوجل روزیتان دهد و یاری تان رساند(12)؛ همچنین آن حضرت(ع) می فرماید: امام سجاد(ع) هنگام صبح در پی روزی بیرون می رفت. پرسیدند: آیا برای خانواده ات صدقه می پذیری؟ فرمودند: هر که کسب حلال کند صدقه عائله خود را از خدا می پذیرد و به آنان می رساند.(13)

امام صادق(ع (می فرمایند: مسلمان را جز سه چیز اصلاح نکند: دین شناسی، شکیبایی در گرفتاری ها و مدیریت نیکو در زندگی(14)؛ نیز می فرمایند: کارهای بزرگ و مهم را خودت انجام بده و کارهای کوچک را به دیگران بسپار.(15)
نیز می فرمایند: باید میزان تلاش تو برای معاش بیشتر از ضایع کنندگان وقت و کمتر از تلاش آزمندی باشد که به دنیایش دلخوش و مطمئن است، پس تلاش خود را در مسیر مشخص با انصاف و عفیف قرار ده تا برتر از افراد سست و ناتوان باشی و آنچه را که شایسته مومن است به دست آوری(در عین حال به لطف خدا امیدوار باش) زیرا کسانی که مالی به آنها داده شود ولی سپاس نگزارند (در حقیقت) مالی ندارند.(16)

پی نوشت ها:

1.الارشاد، ج1، ص298
2.تحف العقول، ص300
3.الکافی، ج5، ص85
4.تحف العقول، ص304
5.الکافی، ج5، ص72
6.بحارالانوارف ج84،ص158
7.الکافی، ج5، ص84
8.جامع الاخبار، ص139،مستدرک الوسائل، ج13، ص11
9.آداب المتعلمین، ص144، بحارالانوار، ج73، ص318
10.کتاب الخصال، ج2، ص394
11.دعائم الاسلام، ج2، ص15
12.الکافی، ج5، ص79
13.الکافی، ج4، ص12
14.الکافی، ج5، ص87
15.الفقیه، ج3، ص169
16.تهذیب الاحکام، ج6، ص322