۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۸ : ۱۲
اصل
کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مىنویسد:
"چون ما نمىتوانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر
وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از
اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در
زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام
به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مىی باشد."
پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل
کردن
و
در هر بامداد و شامگاه بر آن جناب سلام کن سلام غلامی که مشتاق دیدار اوست و از
فراقش در سوز و گذار است سلام مخلصی که اشک هایش بر گونه هایش سرازیر باشد و باور
دارد که در خدمت مولایش استاده است.
و
چون هنگام نماز خواندت فرا رسد حال مولایت را در موقع ایستادنش در پیشگاه خدای
متذکر شو و با حضور قلب و خشوع جسم و چشم پوشی از ما سوی الله تعالی به آن بزرگوار
تاسی بجوی و بدان که توفیق یافتنت به این امر جز به برکت مولایت نیست و این عبادت
جز به موالات و پیروی و معرفت آن حضرت از تو پذیرفته نمی شود و هر قدر که پیروی و
معرفت و سر به فرمان بودنت نسبت به او فزونی یابد خدای تعالی منزلت و پاداش و
کرامت و افتخار تو را خواهد افزود.
و
چون از نماز فارغ شدی آن حضرت را به سوی خدای تعالی وسیله و شفیع قرار ده که آن را
از تو قبول فرماید و پیش از هر دعایی به دعا کردن برای او آغاز کن به جهت بزرگی حق
و بسیاری احسان او بر تو و هر گاه حاجتی برایت پیش آید یا عارضه سختی به تو روی
آورد آن را بر حضرتش معروض بدار و به درگاهش زاری کن تا به درگاه خدای تعالی در بر
طرف کردن آن از تو شفاعت نماید که او است وسیله به سوی خداوند.
بنابراین
معلوم شد که آن حضرت در تمام امور پناهگاه و مرجع است پس وظیفه تو آن است که به او
رجوع کنی و به درگاه او دادرسی و شفاعت خواهی بری، او را نزد خدای تعالی شفیع ببر
تا برایت دعا کند و تو را در نظر داشته باشد زیرا که از وظایف و مراحم امام در هر
زمان به مقتضای اخباری که وارد شده دعا کردن برای مومنین است.
همچنان
از جمله وظایف مومنان در هر زمان دعا کردن برای امامشان می باشد و چنانچه غفلت و
فراموشی از یاد ان حضرت در بعضی از اوقات برایت عارض گشت پس بدان که این حالت از
نزدیک شدن شیطان است پس هر گاه به خدا روی آورده و زاری کن تا نیرنگ شیطان را از
تو بازگیرد و از خدا تعالی طلب مغفرت بنمای و به سوی او توبه نصوح کن تا این بدی
را بر تو ببخشاید و به یاد مولایت در هر حال توفیق دهد که او هر چه را بخواهد تحقق
می بخشد.
منبع:شبستان