عقیق: وقتی افراد در یک جامعه به سمت زیاده خواهی و دنیاطلبی روی بیاورند آفات گوناگونی هم در پی خواهد داشت که بدون شک یکی از آنها رشوه است. چرا که در چنین جامعه ای عده ای می خواهند زودتر از دیگران و پیش از موعد مشکل و کارشان حل شود و به موفقیت برسند. لذا چاره ای نمی بینند جز اینکه با پرداخت مبالغی به افرادی که کار دست آنهاست حتی تقاضای باطل خود را جلو ببرند. در طرف مقابل هم در بین متصدیان امور برخی به حقوق و مزایای خویش راضی نیستند و دنبال راه های میان بر برای پول در آوردن هستند. نتیجه این فعل و انفعال این می شود که گناه بسیار بزرگ رشوه در جامعه گسترش می یابد.

در همین رابطه توجه به دو فتوای زیر از رهبر معظم انقلاب ضروری است:

س ۱۲۴۸ :اگر شخصى براى انجام کار قانونى خود مجبور به پرداخت مبلغى به کارمندان يکى از ادارات شود تا کار قانونى و شرعى او را به راحتى انجام دهند زيرا اعتقاد دارد که اگر اين مبلغ را نپردازد، کارمندان آن اداره کار او را انجام نخواهند داد، آيا عنوان رشوه بر اين مبلغ صدق مى‏کند؟ و آيا اين عمل حرام است يا اينکه اضطرارى که باعث پرداخت آن براى انجام کار ادارى او شده، عنوان رشوه را از آن بر مى‏دارد و در نتيجه حرام نخواهد بود؟

ج: پرداخت پول يا اموال ديگر از طرف فرد مراجعه‏ کننده به کارمندان ادارات که مکلّف به ارائه خدمات ادارى به مردم هستند، و حتماً منجر به فساد ادارات خواهد شد، عملى است که از نظر شرعى حرام محسوب مى‏شود و توهّم اضطرار، مجوّز او در انجام اين کار نيست.

*****

س ۱۲۴۹: قاچاقچيان به بعضى از کارمندان مبالغى پول در برابر چشم‏پوشى آنان از مخالفت و نقض قانون پرداخت مى‏ کنند و در صورتى که کارمند درخواست آنان را قبول نکند تهديد به قتل مى‏شود. در اين صورت کارمند چه وظيفه‏اى دارد؟

ج: دريافت هرگونه مبلغى در برابر تغافل و چشم‏پوشى از اَعمال خلاف قانون قاچاقچيان جايز نيست.

نتیجه:

آنچه از دو فتوای فوق بدست می آید این است که نه کارمندان حق دارند در شرایط بعضاً سخت و دشوار به تقاضای باطل خلافکاران پاسخ مثبت بدهند و نه کسی که کارش در اداره یا سازمانی به مشکل برخورده است مجوز دارد با پرداخت مبلغی کارش را پیش ببرد. و این حکم استثناء پذیر هم نیست حتی در صورت تهدید جانی! و همین امر نشان دهنده شدت مبغوضیت این گناه نزد خدای متعال است.