۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۲۱
عقیق: رسول
خدا(ص) فرمودند: خداوند متعال امتناع دارد كه توبه
بدعت گذار را بپذيرد.
محضر
مباركش عرض شد: يا رسول اللَّه چرا چنين مى باشد؟
فرمودند:
زيرا محبّت و وابستگى به بدعت در قلبش رسوخ كرده.
هشام
بن حكم، از حضرت ابى عبد اللَّه(ع) نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
در
زمانهاى اوّل و پيش مردى بود كه دنيا را از راه حلال طلب نمود و بر آن دست نيافت
سپس از طريق حرام پىگيرى كرد باز به آن نرسيد، شيطان نزدش آمد و به او گفت: فلانى
دنيا را از راه حلال و حرام طلب كردى و به آن نرسيدى اكنون مى خواهى تو را به
چيزى راهنمايى كنم كه دنياى تو آباد و فراوان شود؟
آن
مرد گفت: آرى.
شيطان
گفت: دينى جديد اختراع كن و مردم را به آن دعوت نما.
آن
مرد چنين كردو مردم دعوتش را پذيرفته و اطاعتش كردند، مدتى گذشت و دنياى آن مرد
آباد و ثروت فراوان نصيبش گرديد ولى ناگهان به خود آمد و گفت:
اين
دينى كه اختراع كرده و مردم را به آن دعوت كرده ام توبه اى برايش نمى بينم مگر
آنكه نزد كسانى كه منحرفشان كرده ام رفته و آنان را از دينى كه به آنها دعوتشان
كرده ام برگردانم، لذا پيش ياران و اصحابش رفت و گفت:
آنچه
شما را به آن دعوت كرده ام و شما نيز آن را پذيرفتيد باطل بوده و از ساخته هاى
خود من است نه دين خدا.
آنها
گفتند: دروغ مى گويى و حق همان است و تو در دينت شك و ترديد كرده و از آن برگشته
اى.
وقتى
آن مرد چنين ديد زنجيرى تهيه نمود و ميخى به آن نصب كرد و زنجير را به گردنش
انداخته و ميخ را به زمين كوبيد و گفت: زنجير را از گردنم نمى گشايم تا حق تعالى
توبه مرا بپذيرد.
حق
تعالى به پيامبرى از پيامبران آن عصر وحى فرمود كه به فلانى بگو:
سوگند به عزّت و بزرگى خود اگر آنقدر مرا
بخوانى كه مفاصل استخوانهايت از هم جدا شوند جوابت را نداده مگر تمام آنان كه به
دين تو از دنيا رفته اند را زنده كنى و از دين باطل و اختراعى خود آنان را
برگردانى.