۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۳ : ۰۵
روضه حجت الاسلام علوی و مداحی حاج مجید کاشانی
عقیق: مراسم عزاداری در حسینیه جلوه به مناسبت ایام شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها، صبح جمعه برگزار شد.
در این مراسم حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدباقر علوی تهرانی به سخنرانی و نقل روایاتی درباره حضرت زهرا(س) پرداخت و حاج مجید کاشانی و دیگر ذاکرین اهل بیت (ع) مداحی کردند.
در ادامه گزیده ای از سخنرانی حجت الاسلام علوی تهرانی را بخوانید:
* باید وحدت
پیدا بکنیم، وحدت باید بر مبنای عقلائی، صحیح و پایدار باشد، باید بر مبنای حق
باشد و اهل سنت از رسول اکرم ما ینطق عن الهوی، إن هو ألا وحی یوحی نقل کرده اند که
رسول الله فرمودند: علی حق است، پس باید وحدت بر محور علی باشد.
* حضرت زهرا سلام الله
علیها در خطبه فدکیه به دو عبارت اشاره کردند: إنَّ طاَعتَنا نِظاماً لِلملّة، نظم
بین مردم، وحدت بین مردم از راه اطاعت ما اهل بیت است؛ إنَّ اِمامَتَنا أماناً من
الفُرقَة، رهبری و سرپرستی ما جامعه را از پراکنگی نجات می دهد.
* آیا پرداختن به مباحث
حضرت زهرا سلام الله علیها یک بحث شخصی است، یا یک بحث اعتقادی؟ ما داریم تاریخ
مظالم بر یک زن رو مطرح می کنیم یا تاریخ مظالم بر کسی که سازنده نوعی از اعتقاد
است؟ ما حرف دوم را قبول داریم. فاطمه
زهرا سلام الله علیها، پرداختن به او مباحثش اعتقادی است ونه شخصی.
* وجود نازنین حضرت رسول اکرم به حضرت صدیقه طاهره فرمودند: فاطمه جان، ملاک و محور غضب و خشنودی خدا تو هستی، اگر تو راضی شدی، خدا راضی است، اگر تو غضبناک شدی، خدا غضبناک شده است.
* باز از وجود نازنین حضرت
رسول اکرم: این است و جز این نیست، فاطمه پاره تن من است، وقتی می گویند یک کسی
پاره تن من است، تعبیر عرب از این مسئله، یعنی همان چیزی که شما در فارسی می گوئید،
شما وقتی می خواهید بین دو چیز، بین دو نفر خیلی اتحاد برقرار کنید بگوئید این
همان است، می گوئید این دو نفر یک روح هستند در دو بدن؛ حالا عرب وقتی این تعبیر
را بخواهد بکند می گوید: بضعة منی. پاره تن من است، خود من است، یعنی چه، یعنی ما
یک روح هستیم در دو بدن.
* می خواهید ببینید من – پیامبر اکرم (ص) – اندوهگین هستم از این حادثه یا نه، ببینید فاطمه با این مسئله چه رابطه ای دارد، می خواهید ببینید من در برزخ شاد هستم یا نه، ببینید فاطمه با این مسئله چه موضعی دارد، ملاک من فاطمه است. هر کس فاطمه را اذیت کرد، مرا اذیت کرده، هر کس فاطمه را خشنود کرد، مرا خشنود کرده. آنوقت خشنودی فاطمه، خشنودی خدا و ایضاء فاطمه، ایضاء خود خداست.