کد خبر : ۲۳۹۸۹
تاریخ انتشار : ۲۱ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۰:۵۴

اولین درس مکتب امام حسین(ع)

مبنای خدا بر این است که این ابزار، ابزار مادّیت است. اینها ابزار مادی است و ابزار مادّی برای رسیدن به اهداف معنوی کاربرد ندارد. این اولین درسی است که ما از عمل امام حسین می‏گیریم.

عقیق: شما می‏دانید که در باب تعلیم و تربیت، بُرد عمل بیشتر از حرف است.
ظاهراً در این شبهه ای ندارید که بُرد عمل بالاتر از حرف است.

امام حسین(ع) یک درس عملی داد و آن درس این بود که اگر هدفی کلّی و الهی داشته باشی، با ابزار مادّی و شیطانی به هدف نمی رسی.

راه رسیدن به هدف الهی چیست؟ دُرُست عکس است؛ راه رسیدن به هدف الهی، گذشت از این ابزار مادّیت است.

این خیلی مسأله مهمّی است،یک‏وقت این ابزار مادّی پیش تو جلوه نکند که خیال کنی با اینها می‏توانی به هدفت برسی؛ یعنی اگر هدف الهی داری، نه باید از تطمیع استفاده کنی و نه تطمیع شوی؛ نه تهدید کنی و نه از تهدید بهراسی؛ نه تحمیق شوی و نه تحمیق کنی. نقل کردم آنهایی که مقابل امام حسین(ع) بودند، کارشان یا تطمیع بود یا تهدید بود و یا تحمیق. بعد هم شایعه ‏پردازی کردند، از قبیل اینکه ـ‏ نعوذبالله‏ ـ امام حسین علیه خلیفه قیام کرده است. حتّی گفتند خارجی‏ است. دیگر نمی‏خواهم بالاتر از این بگویم.

یک دست «بوق» است و یک دست «اسلحه» است؛ با یک دست بوق، یک دست اسلحه کارِ الهی پیش نمی‏رود.

مبنای خدا بر این است که این ابزار، ابزار مادّیت است.
اینها ابزار مادی است و ابزار مادّی برای رسیدن به اهداف معنوی کاربرد ندارد.
این اولین درسی است که ما از عمل امام حسین می‏گیریم.

 

پی نوشت :

از مباحث مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی

منبع:جام

211008


ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین