۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۶ : ۰۸
*وقتی نور پیغمبر بر
عالم تابیده شد، کلیه موجودات دو دسته شدند، طایفه ای از این نور خوشحال شدند، عده
ای هم بدشان آمد و احساس نفرت کردند، این طایفه ای که احساس نفرت کردند بنایشان
بر این بود که ما نمی گذاریم بعد از پیامبر ادامه داشته باشد این جریان، بعضی
ها حقیقت را با فشار تحمل می کنند، بعضی ها تلاش می کنند تا بیشتر حقیقت آشکار
شود.
*چرا به حضرت فاطمه، زهرا می گفتند؟ در
روایات آمده است حضرت وقتی در محراب می ایستادند جمیع عالم وجود را نور افشان می کردند، همه ی عالم نگاهش به کره زمین بود به
دلیل عبادت حضرت فاطمه در محراب، در روایات دیگری می فرمایند: بخاطر این است که سه
بار در طول شبانه روز سیمای حضرت برای امیرالمومنین تجلی میکرده است، نور چهره
فاطمه زهرا وقتی بر امیرالمومنین می تابید منعکس میشد.
*انس بن مالک که از عامه است نقل میکند
که پیامبر بعد از نماز در مورد آیه ای توضیح میداد که مضمون آن این بوده، انبیا و
اولیا و شهدا و صالحان...با هم در بهشت رفیق هستند و حضرت مصادیق آنها را توضیح
میداد، برای مصداق صالحان فرمودند: فاطمه و فرزندانش، در این مجلس عباس عموی
پیامبر هم حضور داشت به پیامبر گفت: مگر من و شما از ریشه واحدی نیستیم؟ حضرت
فرمود: بلی از ریشه واحدی هستیم، ولی بدان ای عمو ماجرای من و علی و فاطمه و حسن
وحسین فرق می کند.
*سپس حضرت بیان می کند ویژگی های پنج تن
را، حضرت فرمودند: خداوند اول ما پنج نور را آفرید، خداوند نور مرا شکافت و از نور
من عرش را آفرید، نور من از خداست و نور من افضل بر عرش است، خداوند نور علی را
شکافت و از آن فرشتگان را به وجود آورد، ملائکه الله از خداست، نور فاطمه را شکافت
و از آن زمین و آسمان را آفرید، از نور فرزندم حسن شمس و قمر را آفرید، و از نور
فرزندم حسین بهشت را آفرید.