اثر ملکوتیِ گفتن اذان و اقامه قبل از نماز

عقیق: مرحوم آيت الله حاج شيخ جواد أنصارى همدانى(ره) مي فرمودند: روزى وارد در مسجدى شدم، ديدم پيرمردى عامّى مشغول خواندن نماز است و دو صفّ از ملائكه در پشت سر او صفّ بسته و به او اقتدا نموده‏ اند، و اين پيرمرد خود أبداً از اين صفوف فرشتگان اطّلاعى نداشت. من دانستم كه اين پيرمرد براى نماز خود اذان و إقامه گفته است؛ چون در روايت داريم: كسى كه در نمازهاى واجب يوميّه خود، اذان و اقامه هر دو را بگويد دو صفّ از ملائكه، و اگر يكى از آنها را بگويد يك صفّ از ملائكه به او اقتدا مي كنند كه درازاى آن فيما بين مشرق و مغرب باشد. 

اين از آثار قهريّه ملكوتيّه اذان و اقامه است، گرچه اذان گويان و اقامه گويان خود مطّلع نباشند. همچنين از آثار قهريّه خلوص نيّت‏ و درجات قرب نماز گزاران و مناجات كنندگان پاكى محلّ و طهارت و نورانيّت مكان و زمان مي گردد؛ كوه طور به علّت تجلّى نور حقّ در موسى كليم منوّر شد و كوه ساعير و جبلِ فاران و بيت إيل و بِئر سَبع و بقيّه محل ‏هاى نورانى و معبدهاى اولياء خدا بواسطه تجلّى نور حقّ در حضرت رسول اكرم(ص) و در حضرت عيسى و إسحق و يعقوب و سائر انبياى گرامى مطهّر و منوّر گرديده است‏.