مرگ گودال عدم نیست

عقیق: آیت‌الله عبدالله جوادی‌آملی در درس تفسیر قرآن خود در مسجد اعظم روایتی از پیامبر اکرم(ص) مبنی بر قلب قرآن بودن سوره مبارکه یس را مورد توجه قرار داد و گفت: گفته می‌شود که در این سوره از معاد سخن به میان آمده و چون معاد پس از توحید در زندگی انسان و سعادت ابدی او نقشی اساسی دارد به همین دلیل یس را قلب قرآن نامیده‌اند.

وی افزود: ارتباط هر شیء و فرد با خدا را ملکوت آن می‌گویند و ملکوت در نزد خداست و در مورد انسان نیز باید ملکوت او را مورد توجه قرار داد.

استاد برجسته حوزه علمیه قم با بیان اینکه به عقیده علمایی مانند فخر رازی سخن از معاد، عامل نامیده شدن یس به قلب قرآن بوده است، عنوان کرد: آنانکه معاد را به فراموشی بسپارند راهی جز بیراهه نخواهند رفت زیرا معاد عاملی برای رسیدن به سعادت واقعی به شمار می‌رود؛ سعادتی که محدود نبوده و به سال‌ها و ماه‌ها ختم نمی‌شود.

وی ادامه داد: اندیشه و تفکر در مورد توحید مهمترین مسئله زندگی انسان و معاد دومین درجه از اهمیت است ولی برخی مشرکان و کافران اینگونه دلیل می‌آورند که چه کسی می‌تواند اجزای بدن آدمی را پس از آنکه پراکنده شد باز گرداند در حالیکه فراموش می‌کنند خلقت نخستین باید مشکل‌تر از خلقت دومین باشد و خدایی که انسان‌ها و همه موجودات را از عدم خلق می‌کند می‌تواند انسان را دوباره جمع و در قیامت حاضر کند.

آیت‌الله جوادی‌آملی خاطرنشان کرد: قرآن می‌گوید حقیقت شما که جان شماست زمینی نیست و در دست فرشتگان است و خداوند قادر بر هر کاری است.

مفسر قرآن کریم با تاکید بر توجه به حقیقت معاد برای یافتن راه صحیح زندگی عنوان کرد: برخی عقیده دارند پس از پایان جهان و قیامت این زمین به جایی تبدیل می‌شود که گناهی در آن صورت نگرفته و برخی هم عقاید دیگری را مطرح می‌کنند.

وی تصریح کرد: بررسی حیات در این دنیا امری ضروری است و انسان باید بداند هر عضوی که به تدریج به دست می‌آورد از آن اوست و این امر در مورد اعضایی که به انسان پیوند می‌زنند هم صادق است.

آیت‌الله جوادی‌آملی به سؤال مشرکان در مورد آفرینش دوباره انسان‌ها توسط خداوند اشاره کرد و گفت: خداوند به آن‌ها جواب می‌دهد شما نبودید و خلق شدید، حال که پراکنده می‌شوید باز هم توانایی بر بازگرداندنتان داریم.

استاد اخلاق حوزه علیمه با بیان اینکه مرگ گودال عدم نیست بلکه نوعی هجرت به شمار می‌رود، افزود: برزخ را می‌توان تولد دوباره آدمی به شمار آورد و مومنان در برزخ از انسان تازه‌ وارد می‌پرسند دوستان ما در چه حال هستند و اگر گفته شود زنده هستند برای او دعا می‌کنند و اگر بگوید مرده‌اند می‌گویند به گودال جهنم افتاده و سقوط کرده زیرا اگر مومن بود به نزد ما می‌آمد.

وی در خاتمه، آیات الهی در اجزای این جهان را مورد توجه قرار داد و گفت: از چوبی که طراوت دارد و آب در آن جریان دارد آتش بیرون می‌جهد؛ اینها نشانه‌های خدا هستند برای آنکه به توحید و معاد ایمان بیاورند و رستگار شوند.