عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۲۱۷۶۵
تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۲۳:۲۴
مردم شهيد پرورايران شما تا كنون به خوبي فرمانبردار رهبر خود بوده ايد ولي ما رهبر خود را تنها گذاشتيم و او پيش چشمان ما در رجب سال ۶۰ هجري با فرزندان و اهل بيت مظلومش از دست ظلم و جور يزيد و حاكم مدينه از اين شهر خارج شد وبعد از گذشت چند ماه خبر اندوهگين شهادت او واهل بيت و اصحابش را شنيديم.

عقیق:حجت‌الاسلام موسي قرباني، نماينده پيشين مجلس شوراي اسلامي كه اين روزها در سرزمين وحي به سر مي‌برد در يادداشتي به مناسب دهه فجر درباره پيام شهداي حره در مدينه به مرم ايران نوشت: يكي از اماكني كه در مدينه مورد توجه زائران قرار ميگيرد محل دفن شهداي حرًه است كه تعدادي از آنان در محل شهادتشان (حرًهٔ واقم) و تعدادي هم در قبرستان بقيع مدفون هستند.
اگر زائران با چشم دل شهداي حرًه را نظاره كنند با گوش دل پيامي از آنان خواهند شنيد كه در اين نوشتار به بيان آن مي‌پردازيم و اين همان سخن قرآن است كه بطور مكرر انسانها را به تدًبر در سرنوشت پيشينيان وعبرت گرفتن از آن دعوت كرده است {فاعتبروا يا اولي الابصار} واينك پيام شهداي حرًه به مردم ايران:
مردم خوب ايران از مدينه با شما سخن ميگوئيم، از محل گورستانِ واقع در منطقه حره واقم. ما جمعي از صحابه پيامبر اسلام (ص)، تابعين سادات، و نوادگان حنظلة غسيل الملائكه هستيم كه در شعبان سال
۶۰ هجري قمري شاهد خروج حسين بن علي نوه پيامبر و فرزند زهراي مرضيه عليهم السلام از مدينه بوديم ولي او را همراهي نكرديم تا از گزند يزيديان در امان بمانيم غافل از اينكه ۳ سال بعد از آن در خانه خود به دست همان يزيديان به شهادت خواهيم رسيد و هم چوب را خواهيم خورد و هم پياز را.
مردم ايران خداوند در قرآنش از شما به نيكي ياد كرده است و در آية
۵۴ سوره مائده، مسلمانان مدينه آنان را تهديد نموده كه اگر از دين خدا دست بردارد قومي را خواهد آورد كه دوستي بين آنان و خداوند امري دو طرفه است و همديگر را دوست دارند {يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي‏ اللَّهُ‏ بِقَوْمٍ‏ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروه ديگري را مى‏آورد كه آنان را دوست مى‏دارد و آنان نيز او را دوست دارند. اينان‏ با مؤمنان، فروتن، و بر كافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مى‏كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى‏ترسند. اين فضل خداست. آن را به هر كه بخواهد مى‏دهد، و خدا گشايشگر داناست.}
هنگاميكه اين آيه نازل شد پيامبر (ص) فرمودند منظور قوم سلمان فارسي است و با توجه به كلام وحي ما هم بر آن شديم تا پيامي خير خواهانه به شما داشته باشيم شايد از آنچه بر سر ما آمد پند گيريد و مانع تكرارش در كشور افتخار آفرين ايران شويد.
مردم شهيد پرورايران شما تا كنون به خوبي فرمانبردار رهبر خود بوده ايد ولي ما رهبر خود را تنها گذاشتيم و او پيش چشمان ما در رجب سال
۶۰ هجري با فرزندان و اهل بيت مظلومش از دست ظلم و جور يزيد و حاكم مدينه از اين شهر خارج شد وبعد از گذشت چند ماه خبر اندوهگين شهادت او واهل بيت و اصحابش را شنيديم و از فرط ناراحتي بر خود پيچيديم ولي دريغ و افسوس از بازگردانيدن آبي كه از جوي خارج شده و جبران اشتباهي كه كرديم.
پشيماني و ندامت از اشتباهي كه كرده بوديم ما را بر آن داشت تا در برابر يزيد دست به عصيان و نافرماني بزنيم شايد قدري از دردمان التيام يابد ولي يزيد ملعون براي به فرمان كشيدن ما لشكري
۱۲ هزار نفري به فرماندهي مسلم بن عٌقبه به مدينه اعزام كرد و سه روز مهلت داد تا دست از عصيان برداشته و به بيعت او در آئيم.
ما كه قبلا ننگ كوتاهي در برابر يزيديان را تجربه كرده و تاوان آنرا پس داده بوديم اين بار به فرموده مولايمان مرگ شرافت مندانه را بر زندگي ننگين زير پرچم يزيد ترجيح داديم وحاضر به بيعت با او نگشتيم.
اما ايرانيان عزيز خدا روز بد نياورد در يك حمله ددمنشانه لشكريان يزيد چنان اصحاب و تابعين پيامبر گرامي اسلام از مهاجرين و انصار وسادات مدينه را از دم تيغ گذرانيدند كه در يك روز جان حد اقل
۷۰۰۰ نفر از ما را گرفتند و سرزمين مدينه، اين قدمگاه پيامبر و اهل بيتش را از خون پيروان آن حضرت رنگين كردند. آنان تنها به ريختن خون ما اكتفا نكردند و فرمان دادند كه به مدت ۳ روز مال و ناموس مردم بر لشكرشان حلال است كه از بيان جزئيات آن شرم داريم و فقط اشاره ميكنيم كه بعدها كودكاني در مدينه متولد شدند كه پدرشان معلوم نبود.
و اينها همه تقاص خطاي بزرگي بود كه بخاطر كوتاهي در ياري امام و رهبر خويش مرتكب شده بوديم و ماندن بدون حسين در مدينه را بر همراهي او ومرگ شرافتمندانه وشهادت در ركابش ترجيح داده بويم، چه بسا حضور امثال ما در كنار امام، مانع شهادتش مي‌شد و اگر هم به شهادت مي‌رسيديم تسكيني براي اهل بيتش بود زيرا در اين صورت در تنهائي و غربت به شهادت نرسيده بود.
واكنون بايد بخاطر نافرماني از امام خويش، جنايات مسلم بن عقبه (كه آيندگان نامش را به مسرف بن عقبه تغيير دادند) كه قصد تجاوز به جان، مال و ناموسمان داشت را تحمل مي‌كرديم.
مردم استكبار ستيز ايران كه تاكنون خوب درخشيده ايد، همانگونه كه تا به حال حسين زمان خود را تنها نگذاشته ايد باز هم او را ياري دهيد كه عزت و شرف شما در گروِ اطاعت از اوست، آگاه باشيد كه هر از چند گاهي كساني به ظاهر خيرخواه ولي در باطن فريب خورده يا دست نشانده دشمنان در ميان شما ظاهر ميشوند كه دلشان با شما نيست هوشيار باشيد وفريب آنان را نخوريد. تنها گوش به فرمان رهبر خود باشيد كه فرزند امام ما و شماست و بهتر از هر كس خواهان منافع ملت ايران است و باور كنيد كه اگر ياور رهبر خود باشيد هيچ كس قادر به نابودي شما نخواهد بود زيرا خدا و رسولش شما را دوست دارند وناصر شما هستند از سرنوشت ما درس بگيريد و از ترس شهادن ومردن شرافتمندانه به سوي مرگ فرار نكنيد كه خسر الدنيا و آخرت خواهيد شد.
والسلام


منبع:حج

211008


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین