اشعاری که در تجمع بزرگ حسین جان(ع) خوانده شد

زندگی بی تو همان مردگی طولانی است
نور تو در همه جا هست و رخت پنهانیست

 می چکد خون دل از زخم قدیمی فراق
 ظاهراً باز هوای جگرم بارانی است

این همه اشک چرا چشم مرا پاک نکرد؟
چه کسی گفته طهارت به همین آسانی است؟

اصلا انگار نباید که تو را دید ولی
جمعه ها وقت ملاقات من زندانی است

آخر و عاقبتم با تو به خیر است ولی
ترسم از اول راه و هوسی شیطانی است

اولین بار مرا در عرفاتت بپذیر
مهزیار تو شدن کار دلی روحانی  است

من به دنبال همان خیمه سبزت هستم
جان عباس نگویی که برایم جا نیست

وقتي همه جا شُهره به عنوان تو باشيم

بايد كه فقط ريزه خور خوان تو باشيم

دامن مكش از دست گداهاي گرفتار

بگذار كمي دست به دامان تو باشيم

خيرالعمل اين است كه ارباب تو باشي

ما هم يكي از مُزد بگيران تو باشيم

فرداي قيامت خبر از دربه دري نيست

امروز اگر بي سر و سامان تو باشيم

در سِير ِ مقامات پيِ گوهر اشكيم

ما چلّه نشستيم كه گريان تو باشيم

اسلام بنا بر لك لبيك حسين است

ما نيز بنا شد كه مسلمان تو باشيم

گويي كه ابالفضل دعا گوي لب ماست

هرجا كه به ياد لبِ عطشان تو باشيم

ما ياد گرفتيم كه در روضه ي گودال

آشفته تر از زلف پريشان تو باشيم