عقیق: در
این روز در سال 65 هجری قمری سلیمان بن صرد با گروهی از توابین که نام 16 هزار نفر
از آنان در دفتر سلیمان ثبت شده بود برای خوانخواهی امام حسین علیه السلام قیام
کردند.(1)
اینان
در روز دوم ربیع الثانی از «نخیله» کوفه برای جنگ با ابن زیاد ملعون حرکت کردند در
شب جمعه 5 ربیع الثانی از کوفه خارج شده و روز بعد کنار مرقد حضرت اباعبدالله علیه
السلام رفتند. یک یا سه شبانه روز در کربلا ماندند و گریستند و استغفار نمودند و
ضجه و ناله کردند به طوری که مثل آن روز به آن اندازه صدای ضجه در آن وادی شنیده
نشده بود. هنگام
وداع کنار قبر حضرت مانند ازدحام کنار کعبه شلوغ بود. هرکس با حالتی شعر می خواند
و ناله می کرد و با آن حضرت وداع می کرد و خود را برای جنگ با ابن زیاد آماده می نمود. (2)
سلیمان
از شیعیان حضرت علی ابن ابیطالب و امام حسن و امام حسین علیهم السلام بود و در
جمیع جنگها در رکاب امیر المومنین علیه السلام حضور داشت. آخر الامر با لشکر ابن
زیاد روبرو شد ند و بعد از کشتن عده زیادی از آنان و مبارزات و جانفشانی های
فراوان، سلیمان در سن 93 سالگی در عین الورد به شهادت رسید. (3)
از
اصحاب سلیمان نیز تنها 27 نفر که مجروح و خسته و تشنه بودند جان سالم به در بردند
و بقیه همه به شهادت رسیدند.(4)
حصین
بن نمیر ملعون که در کربلا دلهای اهل بیت علیهم السلام را سوزاند در عین الورد به
دست ابراهیم پسر مالک اشتر کشته و به جهنم واصل شد.
پی نوشت ها:
1-مستدرک سفینه البحار، ج 4 ص 68
2-بحارالانوار، ج 45 ص 359
3-قلائد النحور، ج ربیع الثانی ص 168
4- تفصیل این ماجرا در کتب روضه الصفا و ناسخ التواریخ و قلائد النحور جاد ربیه الثانی آمده است. منبع:شبستان
