چهارمین شماره از کتابمجله همشهری آیه منتشر شد:
* کسانی که در اربعین کربلا
بودند، این نورانیتی که کسب کردند را هدر ندهند، زائر اربعین گناهانش
بخشیده شده است، عین روایت است، مانند بچه ای که از بدن مادر بیرون آمده است. زائر
اربعین، حیف است آن پارچه سفید را نقطه نقطه سیاه کند.
* 5 ربیع الأول وفات شخصیتی
است که محجور است و اجرشان بین ما مغفول است، وفات و رحلت بی بی سُکَینه خاتون
است، خب کمتر از ایشان گفته می شود، بی بی سُکَینه فرزند دختری اباعبدالله است، در
کربلا 13 سال سن داشتند، فرزند امام مجتبی(ع) از ایشان خواستگاری کرد، مادر این بزرگوار رباب هست، حضرت رباب، 2 فرزند داشتند، حضرت علی اصغر و حضرت سکینه، علی اصغر در کربلا شهید شد و رباب در زمان امام
صادق(ع) وفات کرد، چهار امام معصوم را درک کرد. پدرشان، امام سجاد(ع)، امام
باقر(ع) و امام صادق(ع)؛ هفتاد و چند سال هم عمر کردند، همچنین شخصیتی پنج ربیع از
دنیا رفتند.
* وقتی عموزاده حضرت سکینه، فرزند امام مجتبی(ع) آمد از ایشان خواستگاری کرد، اباعبدالله(ع) فرمودند: سکینه من برای تو خوب نیست، از آن باب که سکینه من مستغرق در خداست، لذا او برای شما مناسب نیست، آن یکی دختر من فاطمه صغری برای شما خوب است.
* در زندگی های همه ما، بدون استثنا، امتحاناتی اتفاق می افتد که
مردود یا قبولش را خدا دارد محک می زند، هر چقدر ایمان شخص بالاتر، امتحان بیشتر،
عین روایت است در میزان، باب ابتلاء، روایت از حضرت امیر(ع) است که
می فرمایند: هر چقدر شخص ایمانش زیادتر می شود، ابتلائش هم زیادتر می شود، مانند
کفه ترازو، ایمانش می آید پایین و سنگین می شود در مقابل ابتلائش هم زیاد می شود، این است که اهل بیت(ع) ما فوق مصیبت ها گردنشان بود. چون مقامشان ما
فوق بشریت است، نه خداست و نه مانند ما.