خداوند، دو چشم يا يك چشم بندهاى را (از او) نمى گيرد مگر آنكه از گناهانش پرسش نمى كند.
عقیق: ابو حمزه ثمالى و محمّد بن مسلم از امام محمد باقر(ع) روايت كرده اند:هر كس با چشم نابينا از دنيا برود و براى خشنودى خدا اين را تحمّل كند و دوست دار آل محمد(ص) باشد، خدا را در حالى ملاقات كند كه حسابى بر او نيست.(كنايه از اينكه گناهانش آمرزيده شده، و يا آنكه حسابش آسان خواهد بود).
و باز، روايت شده است كه: خداوند، دو چشم يا يك چشم بندهاى را(از او) نمى گيرد مگر آنكه از گناهانش پرسش نمى كند.
پی نوشت:
پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، ص:118
منبع:افکار نیوز
