عقیق:بی شک هر کس زبان خود را رها ساخته و آن را آزاد بگذارد، شیطان او را به وادی ضلالت و هلاکت می کشاند به نحوی که رسول خدا (ص) فرموده اند: نَجاة المُومِن فِی حِفظ لِسانِه؛ نجات و رهایی یافتن مومن از خطر در این است که زبان خود را نگه دارد.(1) و در روایتی دیگر می فرمایند: هر کس که بخواهد از گزند دنیا و آخرت محفوظ و سالم بماند، باید زبان خود را به افسار شرع مهار نماید، سپس زبان خود را جز به آن چه به سود دنیا و آخرت باشد، آزاد نگذارید.(2)

مسلماً مانند هر یک از اعضای بدن که می توان آن را در راه خیر و یا شر استفاده نمود، زبان نیز این کارآیی را دارد، ولی با گستره ای بیشتر به نحوی که با کنترل آن به راحتی میتوان رفاه زندگی دنیوی و اخروی را کسب نمود به نحوی که از امام زین العابدین (ع) روایت شده است که فرموده اند: زبان آدمی زاد در هر بامداد به همه اعضایش سرمی زند و احوالشان را در آن هنگام می پرسد، و آنان می گویند: ما در خیر و خوشی هستیم، اگر تو ما را آزاد بگذاری و رها کنی و سپس به او می گویند: از خداوند بترس و باعث آزار رساندن بما مشو و به او می گویند: ما تنها به سبب تو پاداش و کیفر خواهیم دید، پس خود را کنترل کن.(3)