۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۲ : ۲۲
عقیق:حجتالاسلام محمدعلی جاودان از اساتید برجسته اخلاق هستند که در طی دوران زندگی و تحصیل حوزویشان از محضر اساتید برجستهای از جمله آیتالله حاج آقا مجتبی تهرانی، آیتالله خوانساری، آیتالله حقشناس و علامه عسکری بهرهمند شده اند.
فرمایش حضرت صادق (ع) از پدر بزرگوارشان است؛ می فرماید: « إنَّ اللهَ تبارَک وَ تعالی ضَنائِن» ضن به معنای بخل است؛ ضنائن یعنی کسانی که خدای متعال نسبت به آنها بخل می ورزد؛ البته این لفظ اولیه است؛ یعنی چه؟ یعنی اینها بندگانی هستند که خدای متعال نمی خواهد گرفتار بلا شوند؛ بخل می ورزد یعنی آنها را نزد خودش جمع می کند و اینها بندگان مخصوص خودش هستند؛ دوست ندارد آنها گرفتار بلا شوند.
»تـَمُرُّ بهمُ البَلایا وَ الفِتن مِثلُ الرِّیاح» بلاهایی مانند طوفان نوح برای او مانند یک نسیم است؛ فتنه ها پیش می آید، اما گرد آن هم به دامان او نمی نشیند؛ «ما تضُرُهُم شَیئا» این فتنه ها و بلایا هیچ ضرری برای آنها ندارد؛ بین بندگان خدا یک همچین انسان هایی هم هستند؛ این مساله مخصوص آن چهارده نفر نیست؛ تمام ما می توانیم به این جایگاه برسیم.
چطور می شود انسان بنده خاص خدا شود؟
پس ضنائن به معنای خواص بندگان است؛ خداوند یک بندگانی
دارد که بندگان خاص خودش هستند؛ آیا می شود؟ بله می شود؛ برای همه ما هم ممکن است؛
ولو اینکه شما سر سی سالگی به این مرتبه رسیده باشی از سی سالگی به بعد اینگونه
خواهد بود؛ ببینید تمام چیزهای معنوی واقعی هستند و انسان آن ها را حس می کند؛ اگر
مقدماتش را فراهم کند این اتفاق می افتد؛ مقدمه اش دست ما است؛ نعمت و رحمت و
عافیت دست خداست؛ اگر کسی مقدمه اش را فراهم کرد به این جایگاه می رسد که بنده خاص
خدا می شود؛ چطور می شود انسان بنده خاص خدا شود؟ این بنده خاص، اختصاصی است اما
شدنی است.
اگر به دنبال نتیجه عمل خوب خود نباشی نیتت خالص است
معمولا دوستان پی نتیجه اعمالند؛ مثلا می پرسند ثوابش چیست؛ اگر انسان پی این نباشد و ثوابش در خاطرش نباشد، به دنبال نتیجه و اینکه چه بلایی را از جان انسان دور می کند نباشد، نیتش خالص می شود؛ اگر برای رضای مردم انجام دهد که پست ترین مرحله نیت است.
اعمال درجه خلوص دارند؛ هرچه خلوص بیشتر باشد، نتیجه اش بیشتر است؛ در خاطر دارم خیلی قدیم ها حاج آقای حق شناس از ده روز مانده به ماه رمضان یعنی ده روز آخر ماه شعبان و ماه رمضان را یک چله داشت؛ در این چله چه می کردند؟ «مَن أخلصَ لله أربَعینَ صَباحا» هرکس که به اخلاص خدا را بندگی کند و کارهایش را با اخلاص انجام دهد، چشمه های حکمت در قلبش می جوشد و از قلبش به زبانش جاری می شود.
داستانی از آیت الله بروجردی
اطرافیان آقا گفتند حالا عجله نکنید؛ نذرتان که قطعی نیست؛ حالا بعدا این کار را انجام دهید؛ ایشان فرمودند چرا بگذارم برای سال بعد؟ همین امسال برویم؛ اما آقایان نمی گذاشتند؛ آنها نقشه داشتند؛ یک بار یکی از دهانش در رفت و گفت آقا شما ابتدای مرجعیتتان هست و می ترسیم وقتی به مشهد مشرف شدید مردم آن طور که باید از شما استقبال نکنند و برای مرجعیت شما شکست باشد.
چکار کنیم که خدا برایمان نقشه بکشد؟
یک مطلبی هست که الان کمی سخت است؛ مثلا بنده نیت نماز را درست می کنم اما بعد حواسم به نماز نیست؛ این به اخلاص نماز لطمه می زند؛ ببینید باید در نیت شما اخلاص باشد؛ در توجه تان هم باید اخلاص باشد؛ من ده درصد در نمازم توجه دارم که آن هم توجه به الفاظ و عبادات است؛ رسیدن به همین هم مشکل است؛ اما چیزی که اصلا یادمان نیست همان صحبت با خداست.
منبع:دانشجو
211008