عقیق: حکایتی از لقمان حکیم در اشاره به این موضوع به شرح زیر است:

ارباب لقمان به او دستور داد که در زمینش، برای او کنجد بکارد؛ ولی او جو کاشت. وقتی که زمان درو فرا رسید، ارباب گفت:

"چرا جو کاشتی، در حالی که من به تو دستور دادم که کنجد بکاری؟"

لقمان گفت:

"از خدا امید داشتم که برای تو، کنجد برویاند"

اربابش گفت:

"مگر این ممکن است؟"

لقمان گفت:

"تو را می‏‌بینم که خدای متعال را نافرمانی می‏‌کنی، در حالی که از او امید بهشت داری؛ بنابراین گفتم شاید آن هم بشود"

آن گاه، مولایش گریست و به دست او توبه کرد و لقمان را آزاد ساخت.

پی نوشت:

www.hadithcity.com

منبع:ایسنا