عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۱۶۹۱۷
تاریخ انتشار : ۱۶ آذر ۱۳۹۲ - ۰۹:۱۶
عمل به دستورات الهی نقشی کلیدی را در وصول انسان به سعادت حقیقی ایفا می کند.

عقیق: گه گاه شنیده می شود که برخی افراد روشن فکر مآب می گویند: هر عقیده و

مسلکی آدمی را به سرمنزل سعادت یا حداقل به قسمتی از سعادت می رساند.

همچنانکه گاهی اوقات گفته می شود: صرف اعتقاد قلبی به خدای متعال برای وصول به خوشبختی ابدی کافیست، هر چند این اعتقاد همراه با گناهان بزرگ و کوچک باشد و بدون پایبندی به دستورات عملی.

 شبیه این اندیشه منحرف در زمان امام محمد باقر(ع) وجود داشته و پیروان آن فرقه ی «مُرجئه» نام داشته اند که افزون براین اعتقاد باطل، در زمینه ی دشمنی با اهل بیت(ع) نیز دارای اندیشه ی نادرستی بوده اند.(1)
شبیه ترین دشمن به یهود

یکی از تعلیمات حضرت امام باقر(ع)، موضع آن حضرت در قبال این فرقه منحرف است. بدیهی است از رهگذر این تعلیم، هم بطلان این اندیشه هویدا می شود و هم نادرستی این تفکر که هر عقیده و مسلکی می تواند آدمی را به سر منزل مقصود برساند. گفتنی است سایر ائمه نیز در قبال این فرقه ضالّه موضعگیری نموده اند که به جهت اختصار از ذکر آن خودداری می کنیم.

اما سخن حضرت امام باقر (ع) که در انتهای روایتی از ایشان نقل شده است چنین است: «اللهم العن المرجئة فانهم اعداؤنا  فی الدنیا و الاخرة؛ (2) خدایا! فرقه مرجئه را لعنت کن، همانا آنان دشمنان ما در دنیا و آخرت هستند.»

افزون بر این مورد، دو روایت دیگر از آن امام بزرگوار نقل شده که هر دو مورد متضمن ابطال اعتقاد «مُرجئه» می باشد. حضرت می فرماید: «ابرؤا من خمسة : من الرجئة و الخوارج و القدریه و .... (3) یعنی از پنج گروه دور باشید: از مرجئة و خوارج و قدریه و ...».

همچنین آن حضرت می فرمایند: «ما اللیلُ باللیل و لاالنهارُ بالنهار أشبه من المرجئه بالیهود و لا من القدریة بالنصرانیة» (4) یعنی شباهت یک شب به شبی دیگر و یک روز به روزی دیگر بیش از شباهت مرجئه به یهودیان و بیش از همانندی فرقه قدریه به نصرانیها نمی باشد.

شایان ذکر اینکه آنچه دلالت این حدیث را بر إبطال مرجئه تأکید می کند، فرموده خداوند متعال در آیه 82 سوره مبارکه مائده می باشد که شدید ترین دشمنی با اهل ایمان را از آن یهودیان و مشرکین بیان می کند: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ الْیَهُودَ وَ الَّذِینَ أَشرَْكُوا...».
همچنین در روایت دیگری حضرت امام باقر(ع) ضمن تحذیر پیروان خود از گرویدن به سایر دسته ها و مذاهب، ملاک همیشگی سعادت را بیان می کنند و می فرماید: «لاتذهب بکم المذاهب فوالله ما شیعتنا الاّ من أطاع الله عزّوجلّ؛(5) سائر مذاهب شما را به گمراهی نکشاند. پس به خدا قسم! هیچکس شیعه ما نیست مگر آنکس که خداوند عزّوجلّ را اطاعت می کند.»

بنابراین با توجه به فرمایشات پنجمین امام هدایت، درمی یابیم که: اولا، به هر مسلک و عقیده ای نمی تواند تمسک جست و راه سعادت را در آن جستجو نمود، بلکه چه بسا دست یازیدن به آن موجب گمراهی از مسیر حق می گردد و ثانیا، عمل به دستورات الهی نقشی کلیدی را در وصول انسان به سعادت حقیقی ایفا می کند، و همانگونه که ملاحظه شد این امر مورد تأکید بسیار واقع شده است

به امید اینکه با تمسک به تعلیمات ایجابی و سلبی امامان معصوم علیهم السلام در مسیر حق و حقیقت گام برداریم. چنانکه آموزه ها و تعلیمات الهی آن بزرگواران تا همیشه تاریخ روشنگر مسیر سعادت بوده است و تشنگان حقیقت را زلال گوارا.

 

 

پی نوشت ها :

1_(علاقمندان می توانند به کتاب «بحوث فی الملل و النحل» طبع موسسةالنشر الاسلامی، جلد سوم، تألیف حضرت آیت الله سبحانی مدظله مراجعه نمایند.)

2 _(الروضة من الکافی، طبع دار الکتب الاسلامیه، ص276.)

3_(الاصول الستة عشر، طبع دلیرالحدیث، ص 364: البته توضیح کامل این حدیث در این مختصر نمی گنجد، کما اینکه همین مطلب در مورد حدیث بعدی نیز صدق می کند.)

4_(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، طبع دارالشریف الرضی للنشر، ص213.)

5 _(اصول کافی، ج1، ص73.)

منبع: تبیان

211008

 


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین